ΕΧΟΥΜΕ ΓΕΝΕΘΛΙΑ!

Ναι, έχουμε! Το blog μου και εγώ! Σήμερα, 9 Αυγούστου γινόμαστε 1 και 29 αντίστοιχα. Στις 9 Αυγούστου 2014, δημιούργησα το παρόν “σπίτι” μου, με τις ταξιδιωτικές ιστορίες. Και θυμάμαι, είχα περάσει πολλές ώρες εκείνης της ημέρας, ανεβάζοντας κείμενα και φωτογραφίες και όταν τελείωσα, ετοιμάστηκα για δείπνο με τις φίλες μου και τους γονείς μου.

Πέρασε ένας χρόνος ε! Μου φαίνεται απίστευτο. Ένας χρόνος που μαζί, το blogaki μου κι εγώ, μεγαλώσαμε, εξελιχθήκαμε, ζήσαμε, μάθαμε, ωριμάσαμε. Γιατί αυτό κι εγώ είμαστε ένα! Μου έχει δώσει πολλά είναι η αλήθεια. Το σημαντικότερο, είναι ότι με “ξεκόλλησε” από μια μη δημιουργική περίοδο που είχα περάσει και μου έφερε γούρι, αφού δυο μήνες μετά την δημιουργία του, κατάφερα να μπω στον επαγγελματικό χώρο που πάντα ήθελα. Ο Οκτώβριος του 2014, λοιπόν, ήταν σημαδιακός. Πέρα από τα επαγγελματικά βήματα που κατάφερα να κάνω, παρευρέθηκα και στο συνέδριο TBEX, το μεγαλύτερο travel συνέδριο που πραγματοποιείται κάθε χρόνο και σε διαφορετική πόλη. Εκεί γνώρισα και άλλους travel bloggers και συνειδητοποίησα ότι αν αγαπάς κάτι και το κυνηγήσεις, σιγά σιγά θα σε ανταμείψει.

9 Αυγούστου 2015 πλέον και λέω να κάνω ένα μικρό flashback! Αυτός ο χρόνος είχε πολλά. Αρχικά, είχε ταξίδια. Μικρά και μεγάλα. Θα προσπαθήσω να τα πάρω με τη σειρά. Είχε Μύκονο, Ναύπλιο, Ιταλία, Ελβετία, Κρήτη, Μάλτα, Αίγινα, Λήμνο, Θεσσαλονίκη, Ρόδο, Πύργο και έκλεισε με Ναύπακτο. Για την ακρίβεια, σήμερα που δημοσιεύω αυτό το κείμενο, είμαι Ναύπακτο, στην κολλητή μου την Κ., η οποία ζει στην Γερμανία. Σε λίγες μέρες, αναχωρώ για 11ήμερο νέο ταξίδι και εξαιρετικά ενδιαφέρον από κάθε άποψη. Θα σου αποκαλύψω περισσότερα σιγά σιγά.

Έζησα όμως και άλλα ταξίδια, προσωπικές αναζητήσεις θα τις χαρακτήριζα καλύτερα. Σχέσεις που τελείωσαν, νέες φιλίες, νέα ενδιαφέροντα. Έμαθα πολλά, είναι η αλήθεια. Ή μάλλον, συνειδητοποίησα πολλά. Συνειδητοποίησα ότι πρέπει να μάθεις να φεύγεις από καταστάσεις που είναι λίγες πια και που μέσα σου το ξέρεις, αλλά δεν το παραδέχεσαι. Πήρες σημαντικά πράγματα, που σε διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό, αλλά είναι πια ώρα να προχωρήσεις! Συνειδητοποίησα ότι δεν πρέπει να συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από αυτό που θέλεις και που αξίζεις. Ότι πρέπει να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου όταν σου μιλά και να μην το αγνοείς. Ότι πρέπει να τολμάς να παίρνεις αποφάσεις, όσο δύσκολες και αν είναι. Ναι, θα πέσεις, θα τσακιστείς, θα ζήσεις το δράμα σου, αλλά μετά θα σηκωθείς ξανά, πολύ, μα πολύ πιο δυνατός. Έμαθα να απολαμβάνω την παρέα του εαυτού μου. Είναι Σάββατο βράδυ και δεν έχω παρέα να βγω; Κανένα πρόβλημα. Θα ανοίξω ένα μπουκάλι κρασί και θα απολαύσω μια ταινία.

Έμαθα ότι όταν χάνεις κάτι, κερδίζεις κάτι άλλο. Στην δική μου περίπτωση, κέρδισα νέους φίλους και πέρασαν από τον δρόμο μου άνθρωποι, που ο καθένας με τον δικό του τρόπο, έντονο ή ανεπαίσθητο, με άλλαξε λιγάκι και με έκανε να σκέφτομαι λίγο διαφορετικά. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν έχασα τίποτα. Αναδιατυπώνω. Απλά άλλαξαν κάποιες καταστάσεις. Και, πίστεψέ με, όσο κλισέ και αν ακούγεται, είναι πάντα για καλό.

Πλέον, ξέρω τι θέλω στη ζωή μου. Ξέρω τι πρέπει να κυνηγήσω. Από κάθε πλευρά. Ξέρω που θέλω να είμαι και το σημαντικότερο, που δεν θέλω. Όσο μελό κι αν σου ακούγονται αυτά, ισχύουν. Γιατί τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Ξέρω ότι θέλω δυνατά συναισθήματα σε κάθε πτυχή της ζωής μου, συναισθήματα και ανθρώπους που να με απογειώνουν και όχι να κρατάνε στάσιμη.

Τα ταξίδια ανέκαθεν με βοηθούσαν να αλλάξω παραστάσεις, να ξεφύγω από την όποια καθημερινότητα και να πάρω δυνάμεις! Και αυτός ο χρόνος είχε πολλά. Ελπίζω ο επόμενος να έχει ακόμη περισσότερα, ή αν δεν είναι περισσότερα, να είναι διαφορετικά. Το επόμενο σίγουρα θα είναι διαφορετικό και αν οι πολιτικές εξελίξεις δεν με κρατήσουν εδώ, τότε θα πραγματοποιήσω ακόμη ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι τον Οκτώβριο!

Συνολικά, μπορώ να πω, ότι ο χρόνος ανάμεσα στα 28 και στα 29 μου ήταν έντονος και κάνοντας έναν απολογισμό, με χαρά διαπιστώνω ότι είναι θετικός! Χρόνια μου πολλά λοιπόν! Και στο blogaki μου, να μην ξεχνιόμαστε ε;!

Μπορεί να σε κούρασα λίγο, αλλά σε κάθε γενέθλια, με πιάνει μια τάση απολογισμού και κάποιες φορές μια μελαγχολία. Που είμαι, που πάω, τι κάνω και όλα αυτά 🙂

ΥΓ: Σύντομα (προς το τέλος του μήνα) έρχεται διαγωνισμός για να γιορτάσουμε τα διπλά γενέθλια και για να σε ευχαριστήσω που με διαβάζεις! Έχω αποφασίσει τα δωράκια, και ενδέχεται να φέρω και άλλα μαζί μου από το σούπερ ταξίδι μου το 15αύγουστο! Stay tuned!!