Η ΑΓΡΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΥ
Υπάρχει ένα νησάκι στις νοτιοδυτικές Κυκλάδες, ανάμεσα στην Σίκινο και στη Μήλο, με 650 κατοίκους. Είναι άγονη γραμμή και διακρίνεται για την άγρια ομορφιά του. Αυτό το νησάκι είναι η Φολέγανδρος. Ένα μικρό στολίδι, που τα καλοκαίρια μοσχομυρίζει θυμάρι και ρίγανη!
Την Φολέγανδρο την έχω επισκεφτεί δυο καλοκαίρια. Είναι ο ιδανικός προορισμός για διακοπές ήσυχες, όπου θα απολαύσεις θάλασσα και ρακόμελα. Ένα νησί άγονο, που έχει αρχίσει πλέον να αναδεικνύεται σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό (και αυτό έχει σίγουρα δυο πλευρές).
Το πλοίο από τον Πειραιά φτάνει στο λιμάνι, το Καραβοστάση. Από εκεί θα πας στη Χώρα, όπου και θα κάνεις βόλτες στα πλακόστρωτα στενάκια, ξετρυπώνοντας όμορφα μαγαζάκια, λίγα ταβερνάκια, καφέ και μπαράκια. Η Χώρα είναι γεμάτη στενάκια και μικρές πλατείες.
Λίγο παραπάνω από την πλατεία Ντούναβη, θα δεις το πιο παλιό κομμάτι της Χώρας, το Κάστρο, που χτίστηκε από τους Ενετούς το 1210. Κατά την επίσκεψή σου εκεί θα παρασυρθείς από το μεσαιωνικό άρωμα που θα πλανάται στον αέρα!
Σημείο αναφοράς του νησιού είναι η εκκλησία της Παναγίας. Η θέα σε αυτήν (αλλά και από αυτήν) θα σε συνεπάρει. Στέκει επιβλητική και αγέρωχη και σε περιμένει να ανέβεις το μονοπάτι και να σε μαγέψει (και) από κοντά. Προτείνω να την επισκεφτείς το σούρουπο για να απολαύσεις και τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος!
Εντελώς διαφορετικό «χρώμα» έχει το χωριό Άνω Μεριά, που διατηρεί ακόμη τον αγροτικό του χαρακτήρα. Ελάχιστες ταβέρνες, στις οποίες θα απολαύσεις και τα παραδοσιακά εδέσματα, ενώ εκεί να βρεις και το Λαογραφικό Μουσείο.
Τα νερά της Φολεγάνδρου είναι κρυστάλλινα. Η πιο κοντινή και αρκετά οικογενειακή παραλία είναι η Αγκάλη. Από εκεί, μπορείς να πάρεις και το καραβάκι και να πας στο Λιβαδάκι. Ανοργάνωτες όλες οι παραλίες, οπότε να είσαι εξοπλισμένος!
Άλλες επιλογές είναι η Βάρδια, κοντά στον Καραβοστάση, το Κάτεργο και το Λιβάδι όπου θα πας με καραβάκι από τον Καραβοστάση, το Λατινάκι, το Πουντάκι και η Βιτσέντζου, μικρές παραλίες στο δρόμο προς το Λιβάδι. Επίσης, ο Άγιος Νικόλαος και ο Άγιος Γεώργιος είναι παραλίες που θα προσεγγίσεις μέσα από περιπατητικές διαδρομές, καθώς και το Σερφιώτικο αλλά και τα Βορεινά.
Το νησί ενδείκνυται και για σένα που αναζητάς και άλλες δραστηριότητες στις διακοπές σου! Συγκεκριμένα, έχει αρκετά μονοπάτια για πεζοπορία. Φρόντισε μόνο να έχεις τα κατάλληλα παπούτσια μαζί και να έχεις τσεκάρει από πριν την ευκολία ή την δυσκολία των μονοπατιών. Κλασικές διαδρομές πεζοπορίας είναι η Άνω Μεριά- Aγιος Ανδρέας – Aγιος Γεώργιος – Λυγαριά – Ζωοδόχος Πηγή, η Χώρα – Σταυρός – Χριστός – Φηρά – Αγκάλη αλλά και αρκετές άλλες! Επίσης, το νησί ενδείκνυται και για καταδύσεις.
Τα βράδια τώρα στη Φολέγανδρο, είναι μια διαφορετική ιστορία από μόνα τους. Είναι παρείστικα και κινούνται σε χαλαρούς ρυθμούς! Ρακόμελα, ροκάκια, αλλά και έντεχνα στα κυκλαδίτικα δρομάκια και σκαλάκια. Έχεις καλύτερο; Σου προτείνω ανεπιφύλακτα τη «Λότζια», αφενός γιατί είναι η καλύτερη επιλογή για το αυθεντικά καλοκαιρινό σκηνικό, αφετέρου γιατί ο ιδιοκτήτης, ο Γιάννης, είναι έξω καρδιά και απίστευτα φιλικός! Αξίζει να αναφέρω, βέβαια, τον «Υδροχόο» και το «Μπαρακί».
Η Φολέγανδρος, δεν θα μπορούσε να μην προσφέρει και γευστικές εμπειρίες, φυσικά! Το παραδοσιακό πιάτο είναι το «ματσάτα», χειροποίητα ζυμαρικά που σερβίρονται με κόκορα κοκκινιστό, με σουτζουκάκια ή με τυρί, το ντόπιο τυρί «σουρωτό», ενώ πίστεψέ με, θα θέλεις κάθε μέρα για πρωινό την «καλασούνα», δηλαδή, τυρόπιτα. Άλλα γευστικά ταξίδια, είναι η πορτοκαλόπιτα, η μελόπιτα και η καρπουζένια, γλυκιά πίτα με καρπούζι, μέλι και σουσάμι.
Κλείνοντας, οφείλω να επισημάνω και την άλλη πλευρά. Επειδή ακριβώς το νησί έχει αναδειχθεί σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό, είναι αρκετά ακριβό, και όχι πάντα δικαιολογημένα. Παράλληλα, όλο και περισσότερα καταλύματα ξεπετάγονται και αυτό είναι παγίδα. Αφενός, χάνει τον αυθεντικό του χαρακτήρα. Αφετέρου, ένα νησί που «πλασάρεται» ως «εναλλακτικό», «μποέμ» κτλ, κινδυνεύει να χάσει τον αληθινό του χαρακτήρα και να παρασυρθεί από την «επιφάνεια» της εποχής.
Αυτό, ως υστερόγραφο. Γιατί πολλές φορές που μεσολαβεί το ανθρώπινο χέρι, ένας τόπος μπορεί να χάσει την αυθεντικότητά του. Και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε, έτσι δεν είναι;