ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ
Μπορεί να έκανα τέσσερις ώρες (οδικώς) από τη Νέα Υόρκη για να φτάσω και τέσσερις ώρες για να επιστρέψω, αλλά η Ουάσινγκτον άξιζε. Και να σκεφτείς, ότι πήγα μόνο στα λίγα βασικά σημεία-αξιοθέατα. Δεν την περπάτησα, δηλαδή, ιδιαίτερα. Δεν την έζησα. Άξιζε όμως η αίσθηση. Ήμουν στην Ουάσινγκτον. Στην πρωτεύουσα. Στην πόλη διαμονής του Ομπάμα. Σαν ταινία!
Θα μπω σύντομα στο κυρίως θέμα. Η πρώτη στάση ήταν το Καπιτώλιο, το νομοθετικό σώμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ. Το κτίριο κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 1793 και το 1811. Έπειτα, υπήρξε επέκταση. Το ύψος του αγγίζει τα 88 μέτρα και μάλιστα αυτός είναι ο λόγος που στην Ουάσινγκτον δεν θα δεις ουρανοξύστες όπως στη Νέα Υόρκη. Τα κτίρια απαγορεύεται να είναι ψηλότερα του Καπιτωλίου.
Γενικά η Ουάσινγκτον είναι εντελώς διαφορετική από τη Νέα Υόρκη. Κινείται σε πιο «ευρωπαϊκό» ύφος, δεν έχει ουρανοξύστες και οι ρυθμοί της είναι πιο ήσυχοι. Ωραίοι, μεγάλοι και προσεγμένοι δρόμοι και αρχοντικά κτίρια. “Πράσινη” με πάρκα.
Φτάνοντας στο Λευκό Οίκο, ένα είναι σίγουρο. Ότι θα σε συνεπάρει. Ακριβώς επειδή είναι ο Λευκός Οίκος και εξαιτίας της πολιτικής σπουδαιότητας που τον χαρακτηρίζει! Η ισχυρή αστυνομική δύναμη που υπάρχει εκεί (αλλά και στην πόλη γενικά) θα σε κάνει να αναρωτηθείς μήπως πρωταγωνιστείς σε κάποια ταινία. Κομάντος στην οροφή, αστυνομικοί με σκυλιά τριγύρω, αυτοκίνητα με φρουρούς. Λογικό. Εάν δεν υπάρχει εκεί τόσο μεγάλη προστασία, που θα υπάρχει; Λέγεται, μάλιστα, ότι ο Λευκός Οίκος διαθέτει ένα υπόγειο ανθεκτικό ακόμη και σε πυρηνική καταστροφή, ώστε να διαφύγει ο Πρόεδρος.
Καταλαβαίνεις, επίσης, φυσικά ότι ιδιαίτερα προσεγμένη είναι και η μετακίνηση του Ομπάμα. Σε κάθε μετακίνησή του (που γίνεται προφανώς σε τεθωρακισμένο αμάξι) τον συνοδεύουν αυτοκίνητα με κομάντος, αστυνομικούς και φρουρούς. Κανονική ταινία δράσης!
Τον Λευκό Οίκο επιτρέπεται να τον πλησιάσεις έως ένα συγκεκριμένο σημείο, στους κήπους. Εμάς, λίγη ώρα μετά την επίσκεψή μας εκεί, μας απομάκρυναν. Λογικά, κάποιο σημαντικό πρόσωπο θα περνούσε.
Ακόμη ένα μέρος που συγκαταλέγεται στα αξιοθέατα είναι το στρατιωτικό Κοιμητήριο Άρλινγκτον. Εκεί βρίσκονται οι τάφοι πολλών γνωστών και επιφανών αμερικανών. Ανάμεσα σε αυτούς και ο John F. Κennedy. Εκεί κοντά θα δεις και το Πεντάγωνο.
Η επόμενη στάση σου στην πόλη επιβάλλεται να είναι το Μνημείο του Αβραάμ Λίνκολν. Εκεί βρίσκεται και η Πισίνα της Αντανάκλασης. Το Μνημείο (Lincoln Memorial) χτίστηκε για να τιμήσει τον 16ο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Η μορφή του είναι ελληνική και συγκεκριμένα είναι δωρικού ρυθμού. Ο Παρθενώνας χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο.
Μέσα στο Μνημείο θα δεις το καθιστό άγαλμα του Αβραάμ Λίνκολν, έργο του γλύπτη Ντάνιελ Τσέστερ Φρεντς. Από το σημείο αυτό εκφώνησε λόγο ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τον Αύγουστο του 1963. “I have a dream”.
Ιδιαίτερα επιβλητικό σημείο, όπως αρμόζει άλλωστε σε μια προσωπικότητα όπως ο Αβραάμ Λίνκολν.
Άλλη στάση που αξίζει να κάνεις είναι αυτή στο Εθνικό Μουσείο Αεροναυτικής και Διαστήματος. Πολλά ενδιαφέροντα εκθέματα να δεις, όπως είναι αεροσκάφη, διαστημόπλοια, πύραυλοι και συγκεκριμένα, κομμάτια από τα διαστημόπλοια Apollo και Soyuz. Ουσιαστικά, θα θαυμάσεις την πλούσια διαστημική και αεροπορική κληρονομιά και θα εντυπωσιαστείς από όλα αυτά τα τεχνολογικά (και ανθρώπινα) επιτεύγματα.
Υπάρχουν φυσικά και άλλα πολλά μουσεία για να δεις, εάν έχεις παραπάνω ημέρες στη διάθεσή σου. Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, η Εθνική Πινακοθήκη, το Μνημείο του Τόμας Τζέφερσον, ενδεικτικά.
Η πόλη είναι πολύ όμορφη και πράσινη! Θα ήθελα να είχα παραπάνω χρόνο στη διάθεσή μου να την εξερευνήσω και άλλο, να την περπατήσω. Αλλά δεν πειράζει. Την επόμενη φορά! Γιατί μια, δεν είναι ποτέ αρκετή 🙂