ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ 2015

Πραγματικά, δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πως περνάει έτσι ο καιρός. Σαν χθες, θυμάμαι, που καθόμουν στην ίδια θέση και έγραφα για τις Μικρές και Μεγάλες Στιγμές του 2014. Και να που τώρα σου γράφω για τις στιγμές του 2015. Απίστευτο!

Οι στιγμές, οι άνθρωποι, τα ταξίδια. Έντονα όλα και ιδιαίτερα. Μια χρονιά συνειδητοποίησης, θα μπορούσα να πω.

Αρχικά, το 2015 είχε πολλά ταξίδια, εντός Ελλάδος και εκτός. Πάμε να κάνουμε μια μικρή ανασκόπηση; Θα ξεκινήσω με χρονολογική σειρά, από τον Ιανουάριο του 2015.

Ο ταξιδιωτικός απολογισμός

1. Αγόριανη, Παρνασσός. Οι πρώτες ημέρες του 2015 με βρήκαν στο μικρό και γραφικό αυτό χωριό, να καταπολεμώ το κρύο με ρακόμελα, παρέα με φίλους.

2. Ναύπλιο. Τέλος Ιανουαρίου, αν θυμάμαι καλά, βρέθηκα εκεί για ένα σαββατοκύριακο, παρέα με νέους φίλους, να εξερευνώ το αγαπημένο Ναυπλιάκι και ακόμη περισσότερο, να εξερευνώ τα όρια προσαρμογής του εαυτού μου σε ταξίδι με ανθρώπους που δεν γνώριζα καλά. Ένα επιτυχημένο τσεκ σε όλα!

3. Ιταλία. Δεύτερη φορά στην ‘Αιώνια Πόλη’, στη Ρώμη, να μην έχω άγχος να προλάβω τα βασικά σημεία, αλλά να πίνω τον καφέ μου στα στενά του Trastevere, να τρώω φανταστικό τιραμισού στο ‘κινηματογραφικό’ Harry’s bar, να απολαμβάνω το aperitivo μου στα μπαράκια της Piazza Navona και να ακούω μουσικούς στην Piazza di Spagna. Επίσης, επισκέφθηκα την Πομπηία και πέρασα από τη Νάπολη.

4. Ελβετία. Ένα εντελώς last minute ταξίδι στη Ζυρίχη. Η τρίτη φορά που επισκέφθηκα την ελβετική πόλη, αφού μια πολύ καλή μου από το μεταπτυχιακό ζει εκεί. Αφού φάγαμε τα φημισμένα μακαρόν Sprungli και περπατήσαμε στην Bahnhofstrasse, πήραμε το τρένο και μέσα σε λίγες ώρες πίναμε καφέ σε ξύλινο σαλέ στο Grindelwald, ένα χωριό της περιοχής Interlaken. Χιόνια! Χιόνια παντού. Την επόμενη ημέρα πήγαμε στην πρωτεύουσα, τη Βέρνη, μεσαιωνική και κουκλίστικη!

5. Κρήτη, Χερσόνησος. Διήμερο στην Κρήτη, στο πλαίσιο blog trip ελλήνων travel bloggers. Ρακιές, γεύσεις, εικόνες από μια άλλη, διαφορετική Χερσόνησο και η απίστευτα ‘ζεστή’ φιλοξενία έκαναν τόσο ξεχωριστό εκείνο το σαββατοκύριακο του Μαρτίου!

6. Αίγινα. Ανήμερα του Πάσχα, κοντινή απόδραση στο νησάκι του Αργοσαρωνικού για κάτι παραπάνω από μια ημέρα. Το ιδιαίτερο στοιχείο αυτού του ταξιδιού, η Β., κοπέλα που γνώρισα στο Ντουμπάι. Γνωριστήκαμε στο Εμιράτο, ξαναβρεθήκαμε στην Αίγινα και ήταν σα να την ξέρω καιρό! Είδες τι κάνουν τα ταξίδια; Ενώνουν τους ανθρώπους!

7. Μάλτα. Το αρχιπέλαγος της Μεσογείου προσφέρθηκε απλόχερα για εξερεύνηση. Τα χαρακτηριστικά μπαλκόνια στη Βαλέτα, η παλιά πρωτεύουσα Mdina, οι Τρεις Πόλεις, με τα απίστευτα γραφικά σοκάκια, αλλά και το νησί Gozo, το δεύτερο κατοικημένο νησί του αρχιπελάγους, προσέφεραν πολύ όμορφες στιγμές.

8. Λήμνος. Ακόμη ένα blog trip με τους έλληνες travel bloggers. Ακόμη ένα υπέροχο και γεμάτο σαββατοκύριακο, που το θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια, έως και τώρα που μιλάμε. Η Ελλάδα αρχίζει και δείχνει ένα διαφορετικό πρόσωπο του τουρισμού, χωρίς να μένει στο τρίπτυχο ‘ήλιος-θάλασσα-καλοκαίρι’ και αυτό μόνο θετικό μπορεί να είναι. Γαστρονομικός τουρισμός, θρησκευτικός, αθλητικός, οινοτουρισμός αρχίζουν να αναδεικνύονται!

9. Θεσσαλονίκη. Επί δυο. Ένα διήμερο μέσα στον Ιούνιο με την αγαπημένη μου Μ, και ακόμη ένα, τώρα πρόσφατα, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου (πάλι με την αγαπημένη μου Μ). Αυτή η πόλη έχει κάτι… Κάτι που σε κάνει να επιστρέφεις ξανά και ξανά, δίχως να σκέφτεσαι ποτέ ‘πάλι;’

10. Ρόδος. Η κλασική οικογενειακή αξία. Να περνάμε λίγες μέρες το καλοκαίρι όλοι μαζί στο νησί των Ιπποτών.

11. Πύργος Ηλείας. Το μέρος που πέρασα αρκετά εφηβικά καλοκαίρια και που μου φέρνει στο μυαλό ανέμελες και αθώες στιγμές.

12. Ναύπακτος. Μετά από δέκα χρόνια ξαναβρέθηκα με τις κολλητές μου στη Ναύπακτο, στο μέρος της Κ, το σαββατοκύριακο των γενεθλίων μου. Μας έπιασε το κλασικό, ξέρεις, ‘θυμάσαι τότε που κάναμε αυτό;’ ή ‘θυμάσαι που στην παραλία εκείνη είχε γίνει αυτό;’. Πολύ όμορφες στιγμές και συνειδητοποιώ για ακόμη μια φορά, ότι για να είσαι ‘κοντά’ με κάποιους ανθρώπους, δεν χρειάζεται να τους μιλάς και να τους βλέπεις κάθε μέρα. Απλά είσαι.

13. Μέση Ανατολή. 11 ημέρες τον Αύγουστο. Ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό ταξίδι!

14. Κρήτη, Σητεία. Οκτώβριος στη Σητεία; Ναι! Και πάλι στο πλαίσιο blog trip με τους travel bloggers. Εξερευνήσαμε τα σοκάκια που οδηγούν στο Κάστρο, διασχίσαμε το Φαράγγι του Ρίχτη, περπατήσαμε ανάμεσα στους φοίνικες του Βάι, φάγαμε (πολύ) ξύγαλο, ήπιαμε ρακές, παρευρεθήκαμε σε παραδοσιακό καζάνεμα και για ακόμη μια φορά, η κρητική φιλοξενία μάς συνεπήρε.

15. Ορεινή Κορινθία. Τέσσερις ημέρες με ένα αυτοκίνητο, να οδηγούμε στην Ορεινή Κορινθία και να κάνουμε στάση όπου μας αρέσει, χωρίς πρόγραμμα. Αξία ανεκτίμητη.

16. Ξυλόκαστρο. Το αγαπημένο Ξυλοκαστράκι θα μπαίνει πάντα στη λίστα, αφού το επισκέπτομαι χειμώνα καλοκαίρι. Να ξυπνάω και να βλέπω τη θάλασσα ήρεμη το καλοκαίρι και φουρτουνιασμένη το χειμώνα. Επίσης αξία ανεκτίμητη.

17. Στο βάζω στη λίστα, αν πιάνεται κατά το ήμισι. Γερμανία. Οι δυο τελευταίες ημέρες του 2015 θα με βρουν στο Μόναχο, αφού εκεί θα αλλάξω χρόνο. Συνεπώς, εκεί θα με βρουν και οι πρώτες ημέρες του 2016 🙂

Συνολικά, 22 φορές στο αεροδρόμιο για ταξίδι. Συν άλλες εφτά με οκτώ φορές που βρέθηκα εκεί για να υποδεχτώ ή να αποχαιρετήσω δικούς μου ανθρώπους, περίπου 30 φορές στο Ελ. Βενιζέλος, στο αγαπημένο μου ταξιδιωτικό σημείο. Και φυσικά, λιμάνια, πλοία και αυτοκίνητα, αλλά το αεροπλάνο, παραμένει το αγαπημένο μου μέσο, με διαφορά.

Αυτά ήταν τα ταξιδιωτικά. Ο ταξιδιωτικός απολογισμός. Πάμε τώρα και στα άλλα.

Ο ‘άλλος’ απολογισμός

Μπήκαν αρκετοί νέοι άνθρωποι στη ζωή μου. Λίγοι έμειναν. Λίγους άφησα εγώ να μείνουν. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, έτσι γίνεται πάντα, δεν μου κάνει καμιά εντύπωση. Οι λίγοι ξεχωρίζουν και αυτό μετρά, άλλωστε. Αυτοί οι νέοι άνθρωποι, λοιπόν, μου έδωσαν πολλά πράγματα. Μου άνοιξαν νέους ορίζοντες, με έκαναν να σκεφτώ διαφορετικά και να αξιολογήσω διαφορετικά κάποια πράγματα. Μαζί τους, έζησα μερικές από τις πιο δυνατές στιγμές του 2015 και είδα μέσα από τα δικά τους μάτια.

Θυμάσαι, επίσης, που σου έλεγα σε κάποιο άλλο post ότι θέλω πλέον στη ζωή μου ανθρώπους και συναισθήματα που να με απογειώνουν; Ε λοιπόν, απογειώθηκα! Αλλά κάτι ακόμη που έμαθα είναι ότι όσο πιο ψηλά πετάς, τόσο πιο δυνατά μπορεί να χτυπήσεις, εάν πέσεις.

Στόχοι για το 2016

Όπως σου έγραφα και ένα χρόνο πριν, ο βασικός μου στόχος για το 2016 (και ο αιώνιος στόχος) είναι να μην μένω στάσιμη. Να προχωράω μπροστά. Να κάνω νέα πράγματα, να μη ‘λιμνάζω’. Ακόμη κι αν πολλές φορές η καθημερινότητα φαίνεται στάσιμη, δεν θέλω να αφήνω τη ρουτίνα να με ‘καταπίνει’. Θέλω να την καταπολεμώ. Με διάφορους τρόπους. Είτε αυτό είναι ένα σύντομο ταξίδι, είτε ένα σεμινάριο πάνω σε κάτι που αγαπώ, είτε μια βόλτα με φίλους σε νέα στέκια της πόλης. Θα σου πω και την φράση μιας παλιάς φίλης, της Σ. που συμπτωματικά, μου είπε τώρα που γράφω αυτό το κείμενο: ‘Να δημιουργούμε. Κι ας μη φτάσει πουθενά. Αρκεί να δημιουργούμε, να δοκιμάζουμε, να προσπαθούμε.. Χάνεις μόνο αν μένεις στάσιμος. Χάνεις αν παραιτείσαι’. Αυτό ακριβώς!

Το 2016 ελπίζω να είναι γεμάτο ταξίδια, ταξίδια διαφορετικά. Θέλω να έρθω σε επαφή με εντελώς διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς. Θέλω επίσης, να γίνει αυτός ο κόσμος λίγο καλύτερος. Να σταματήσω να διαβάζω για τρομοκρατίες, για προσφυγικές τραγωδίες, για τον θάνατο παιδιών.

Θέλω να πάω τη ζωή μου ένα βήμα παραπέρα. Επαγγελματικά και προσωπικά. Δεν ξέρω πως ακριβώς θα γίνει αυτό, αλλά θα γίνει. Με όποιο κόστος. Τουλάχιστον, έχω μια ιδέα, σα να το βλέπω το τοπίο μπροστά μου, αλλά να είναι θολό. Δεν θα παραπονεθώ. Είμαι ευχαριστημένη, όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό στην Ελλάδα του σήμερα, γιατί έχω καταφέρει να κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Αλλά ίσως είναι καιρός να πάνε ένα βήμα παραπέρα. Να μην επαναπαύομαι. Κι όταν το θολό αυτό τοπίο σταματήσει να είναι θολό, όταν θα ξέρω ακριβώς που θέλω να πάω, τότε ναι, μπορώ να αλλάξω όλη μου τη ζωή. Γιατί για να φύγεις από ένα μέρος, πρέπει να ξέρεις που θέλεις να πας.

Όσα θέλω για μένα, εύχομαι και για σένα. Εύχομαι η νέα χρονιά να σε βρει με υγεία και με δύναμη να κυνηγήσεις τα όνειρά σου, να δημιουργήσεις και να φέρεις τη ζωή σου εκεί ακριβώς που θέλεις. Να μην σε ‘καταπιεί’ καμιά ρουτίνα και να ζεις την καθημερινότητά σου όσο πιο έντονα γίνεται. Τέλος, να ταξιδεύεις. Κοντά, μακριά δεν έχει σημασία. Γιατί, όταν ταξιδεύεις, μόνο όμορφα πράγματα μπορεί να συμβούν.

Καλή Χρονιά ! ! !

ΥΓ: Αυτή τη στιγμή που διαβάζεις αυτό το κείμενο, βρίσκομαι στη Γερμανία. Σε περιμένω να αλλάξουμε μαζί τον χρόνο! Ακολούθησέ με στο #MLRinGermany

ΥΓ2: Οι φωτογραφίες είναι μια από κάθε μέρος, με κάποια από τα πρόσωπα που πορεύτηκαν μαζί μου το 2015.

Σε φιλώ <3