ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΟΥ ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Αφορμή για το κείμενο αυτό, στάθηκε μια συζήτηση που είχα προ καιρού με τη μητέρα μου. Μου έλεγε για τότε που είχε ταξιδέψει στην Αίγυπτο, στο Κάιρο, στην Αλεξάνδρεια και στο Νείλο. Έλειπε μέρες, θυμάμαι, και αφότου είχε επιστρέψει, μας περιέγραφε το μέγεθος της ταλαιπωρίας που βίωσε. «Αλλάζαμε συνέχεια μέρη, ξυπνούσαμε στις 3 τα ξημερώματα για να πετάξουμε και τα πόδια μου πρήστηκαν». Κάθε φορά, λοιπόν, που αναφέρεται σε αυτό το ταξίδι, θυμάται μεν τα όμορφα μέρη που είδε, αλλά πάντα, μα πάντα, θυμάται και την ταλαιπωρία της και δίνει όρκους «εγώ έτσι δεν θα ξαναταξιδέψω ποτέ, καλύτερα λιγότερα μέρη, αλλά με ησυχία».

Αναρωτήθηκα, λοιπόν, πόσες φορές σου έχει τύχει να πέσεις σε αυτή την «παγίδα». Να πας για μια εβδομάδα, ας πούμε σε μια χώρα, και να επιδιώξεις να δεις όσα περισσότερα μέρη μπορείς. Και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Να γεμίσεις το κινητό σου φωτογραφίες και να θυμάσαι περισσότερο την κούραση και το τρέξιμο, παρά τα όσα έζησες εκεί.

Θα σε συμβουλέψω, να κόψεις ταχύτητα! Εντάξει, είναι λογικό να θέλεις να δεις πολλά μέρη σε λίγες ημέρες, αλλά πίστεψέ με, είναι προτιμότερο να δεις λιγότερα, αλλά να τα ΔΕΙΣ πραγματικά. Να τα βιώσεις. Δεν είναι κουραστικό να είσαι συνέχεια στο πόδι, με το άγχος να τα προλάβεις ΟΛΑ σε μια ημέρα; Το ταξίδι το κάνεις, για να χαλαρώσεις και να γεμίσεις εικόνες. Όχι άγχος. Συνεπώς, χαλάρωσε και απόλαυσέ το!

Δεν είναι κρίμα να χάνεις τόσο, μα τόσο χρόνο στους σταθμούς των τρένων ή στις αναμονές στα αεροδρόμια; Συν το κόστος. Είσαι στην Ιταλία για μια εβδομάδα; Επισκέψου δυο πόλεις, όχι πέντε. Γιατί αυτό που τελικά θα σου μείνει και θα διηγείσαι μετά από καιρό, δεν είναι τα πέντε μουσεία που πρόλαβες να δεις σε μια ημέρα, αλλά η όμορφη βόλτα στην Φλωρεντία, το ποτήρι κρασί που απόλαυσες στην Βενετία ή εκείνο το τέλειο παγωτό που έφαγες στα σκαλιά της Piazza di Spagna στην Ρώμη, κρυφακούγοντας την παρέα δίπλα σου.

Διάβασα σε ένα ξένο άρθρο ότι «όσο πιο γρήγορα πηγαίνεις, τόσα λιγότερα βιώνεις» και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.

Εάν λοιπόν, θέλεις απλά να δείξεις τις φωτογραφίες από ένα μέρος, τότε ναι, μπορείς να συνεχίσεις να τρέχεις και να τρέχεις για να προλάβεις να δεις όσα περισσότερα μπορείς! Εάν όμως, προτιμάς να δείξεις λιγότερες φωτογραφίες, αλλά κάθε μια από αυτές να κρύβει και μια ιστορία, την οποία θέλεις να μοιραστείς, τότε άκουσέ με και κόψε λίγο τους ρυθμούς σου!

Επίσης, μην ξεχνάς ότι ποτέ δεν θα πας τόσο, μα τόσο γρήγορα, ώστε να προλάβεις να δεις τα πάντα, οπότε επικεντρώσου στο να βλέπεις τα πράγματα βαθύτερα.

Στο ταξίδι μου στη Μέση Ανατολή, είχα μια συζήτηση με έναν φίλο για την Φλωρεντία. Εγώ, έχοντας επισκεφτεί την πόλη, είχα τη γνώμη ότι εντάξει, την Φλωρεντία την «βλέπεις» και μέσα σε 2 ημέρες, γιατί να μείνεις περισσότερο; Ο φίλος μου, με έκπληξη, μου είπε «μα τι λες; Την Φλωρεντία σε 2 ημέρες; Ναι, οκ, αν τρέχεις σαν τρελός. Επειδή είναι μικρή; Μα έχει τόσα να δεις και να κάνεις, είναι μια πόλη που αξίζει να μείνεις και να την ζήσεις».

Μάλιστα, ένας από τους λόγους που είχα απολαύσει ιδιαίτερα το road trip που πραγματοποίησα πριν δυο χρόνια στην Ολλανδία και το Βέλγιο είναι αυτός ακριβώς. Με την παρέα μου είχαμε κάνει ένα στοιχειώδες πλάνο, αλλά όταν κάπου μας άρεσε πολύ, μέναμε περισσότερο, ακόμη και για να απολαύσουμε απλά με την ησυχία μας ένα δείπνο σε ένα εστιατόριο που ανακαλύψαμε, και “προδίδαμε” μια άλλη μικρή πόλη. Ούτε τρένα, ούτε αεροπλάνα και προκαθορισμένες διαδρομές. Αυτοκινητάκι και όπου μας βγάλει!

Βάλε λοιπόν στόχο να βλέπεις ουσιαστικά ένα μέρος, να προσπαθήσεις να βιώνεις την ντόπια κουλτούρα και να αποβάλλεις από μέσα σου κάθε άγχος «να βιαστώ να προλάβω αυτό ή εκείνο».

Και κάπως έτσι, θα μετατρέψεις το ταξίδι σου σε μια αξέχαστη και ουσιαστική εμπειρία!

Τι λες; Συμφωνείς;