ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΣΚΥΡΟ
Πριν τρία χρόνια, σκεφτόμασταν με τις φίλες μου να πάμε ολιγοήμερες διακοπές σε κάποιο νησί. Ψάχνοντας στο internet, η Ε. βρήκε προσφορά της Aegean για Σκύρο, εισιτήριο (πήγαινε-έλα) με μόλις 20 ευρώ. Τα κλείσαμε φυσικά. Ε, και να προέκυπτε κάτι, είπαμε, 20 ευρώ ήταν, δεν θα χάναμε κανένα μεγάλο ποσό. Ευτυχώς, τίποτα δεν συνέβη και πήγαμε Σκύρο, όπως είχαμε προγραμματίσει!
Το νοτιότερο νησί των Βορείων Σποράδων, η Σκύρος, βρίσκεται ανατολικά της Εύβοιας και μας εντυπωσίασε το γεγονός ότι ένα κομμάτι του θυμίζει Σποράδες και το άλλο μισό Κυκλάδες.
Διαθέτει όμορφες και «αγνές» παραλίες, με πεύκα και σμαραγδένια νερά, ενώ για διαμονή, μια καλή επιλογή για να μείνεις είναι οι παραθαλάσσιες περιοχές Μώλος και Μαγαζιά.
Η Χώρα του νησιού είναι ένας παραδοσιακός οικισμός, με στενά δρομάκια, λευκά σπιτάκια και όμορφα μικρά μπαράκια, από αυτά που θα απολαύσεις το ποτό σου καθισμένος σε σκαλάκια. Το κλίμα; Εντελώς, μα εντελώς παρείστικο! Η Σκύρος έχει και Κάστρο, με βενετσιάνικο αέρα.
Θα έχεις ακούσει, λογικά, για τα σκυριανά αλογάκια! Τα γλυκύτατα αυτά ζωάκια, που είναι και προστατευόμενο είδος, και το ύψος τους δεν ξεπερνά το 1,10! Εμείς πήγαμε σε στάβλους και τα είδαμε από κοντά! Και ναι, είναι αξιαγάπητα!
Αν τώρα, αγαπάς τα ξύλινα επιπλάκια, θα την αγαπήσεις την Σκύρο. Φημίζεται για τα μικρού μεγέθους ξύλινα καρεκλάκια και τραπεζάκια. Θα τα βρεις παντού! Στο νησί, θα βρεις επίσης και αντιπροσωπευτικά δείγματα λαϊκής τέχνης.
Στη Σκύρο, ακόμη, θα δεις το μνημείο του Ρούπερτ Μπρουκ, του Βρετανού ποιητή και φιλέλληνα. Ο Μπρουκ είναι γνωστός για το ρομαντικό στοιχείο στην ποίησή του και είναι μια φυσιογνωμία ιδιαίτερα σημαντική για τους Σκυριανούς. Η επίσκεψη στο μνημείο προσφέρει και όμορφη θέα στα Μαγαζιά, το Μώλο, αλλά και στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Οι παραλίες τώρα! Πέρα από τα Μαγαζιά, αξίζει να επισκεφτείς την βοτσαλωτή και με πλούσια βλάστηση Ατσίτσα, την Κυρα Παναγιά, τον Άγιο Πέτρο και την Καλογριά. Από Λιναριά τώρα, από το λιμάνι, δηλαδή, θα πας στο Σαρακήνικο (έχει και εδώ Σαρακήνικο, όχι μόνο στη Μήλο), αλλά και σε άλλες οργανωμένες παραλίες.
Αν τώρα πας στο νησί Αύγουστο, σε προτρέπω να πας στα Μαγαζιά και να αφήσεις την πανσέληνο να σε παρασύρει στο φως της!
Σχετικά με το φαγητό, θα σου πω δυο λέξεις. Φτηνός αστακός!
Κλείνοντας το κείμενο για τη Σκύρο, θα σου παραθέσω ένα αγαπημένο μου κομμάτι. Ένα κειμενάκι που είχα γράψει σε ένα παλιό μου ιντερνετικό «σπίτι» και αφορά στιγμές που είχα περάσει με τις φίλες μου τότε. Στο παραθέτω αυτούσιο και θεωρώ ότι είναι ο πιο όμορφος επίλογος.
Ένα τριήμερο μακριά από την πόλη. Μακριά από όλα. Τέσσερις φίλες δραπετεύουν για λίγο και αναζητούν τον δικό τους μικρό παράδεισο. Και τον βρίσκουν. Ανακαλύπτουν μια μικρή παραλία, αποκομμένη και δυσπρόσιτη. Τα κινητά είναι στο αυτοκίνητο χωρίς σήμα. Οι κάμερες το ίδιο. Αποκαλούν το μέρος «ο κρυφός μας παράδεισος», ο οποίος υπάρχει μόνο στη μνήμη τους. Περνούν αρκετές ώρες εκεί, βιώνοντας την απόλυτη ελευθερία. Είναι στιγμές που συζητάνε, γελούν κι είναι και άλλες που δεν μιλούν καθόλου. Είναι όλες μαζί, αλλά και η καθεμία μόνη της. Και συνειδητοποιούν, ή μάλλον θυμούνται ξανά, ότι η ευτυχία κρύβεται στην απλότητα. Πόσο λίγα πράγματα χρειάζεται κανείς για να είναι ευτυχισμένος…! Ενθουσιάζονται με τα περίεργα σχήματα που έχουν τα βότσαλα και χαμογελάνε με τον ήχο που κάνουν όταν τα πετάνε στο νερό. Κλείνουν τα μάτια και ξαπλώνουν. Ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι αυτός των τζιτζικιών και αυτός του κύματος. Το μυαλό αδειάζει. Αδειάζει από προβληματισμούς. Μικρούς και μεγάλους. Και γεμίζει το πνεύμα. Γεμίζουν δύναμη με σκοπό να επιστρέψουν στον πολιτισμό, ελπίζοντας να μην τους παρασύρει στον κυνισμό του και κρατώντας τον «κρυφό παράδεισο» μέσα τους.
Εσύ; Έχεις βρει τον δικό σου «κρυφό παράδεισο»;