ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ, ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΕΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ

Πώς ξεκινάς, άραγε, να γράφεις κείμενο για ένα νησί που μπήκε τόσο βαθιά μέσα στην καρδιά σου; Για έναν τόπο, στον οποίο άφησες ένα μέρος αυτής και μπήκες στο πλοίο της επιστροφής με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψεις;

Αυτό το νησί είναι η Αστυπάλαια. Και οι τρεις, μόλις, ημέρες που έμεινα εκεί φάνηκαν για περισσότερες. Θέλεις η αυθεντικότητα του τόπου; Οι περιπλανήσεις στα στενάκια της Χώρας με χρώμα από σούρουπο; Η υπέροχη παρέα; Οι βραδινές συζητήσεις στη βεράντα του ξενοδοχείου με την απίστευτη θέα; Οι απερίγραπτα νόστιμες γεύσεις; Η αλήθεια των ανθρώπων; Όλα μαζί.

Τετάρτη απόγευμα, στις 17:30 το Blue Star Patmos αναχώρησε για το νησί. Στις 03:30 τα ξημερώματα της Πέμπτης φτάσαμε. Ποιος ύπνος; Ποια ξεκούραση ή κούραση; Τα ξεχάσαμε αυτά, μόλις αντικρίσαμε τη θέα μας από το Chrysalis Boutique Hotel. Αυτό ήταν. Η Αστυπάλαια, μας παρέσυρε στα μαγικά της δίχτυα και μας έκλεισε το μάτι. Μας είχε, ήδη, κερδίσει.

Λίγα λόγια για το νησί

Θα έχεις ακούσει ή διαβάσει πολλές φορές, ότι η Αστυπάλαια είναι η «πεταλούδα» του Αιγαίου. Γιατί αυτό; Δες την στο χάρτη. Το σχήμα της είναι πραγματικά, της πεταλούδας.

Το νησί αυτό του Αιγαίου, που κατείχε κάποτε σημαντική γεωστρατηγική θέση, ακροβατεί ανάμεσα στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες, και για να είμαι ειλικρινής, θυμίζει περισσότερο Κυκλάδες. Η άγρια ομορφιά, τα λευκά σπίτια, τα γραφικά σοκάκια στη Χώρα… Όλα αυτά συνθέτουν ένα κυκλαδίτικο τοπίο, με «πράσινες», βέβαια, πινελιές.

Οι βασικοί οικισμοί της Αστροπαλιάς είναι η Ανάληψη (γνωστή και ως Μαλτεζάνα), το Βαθύ και το Λιβάδι. Το Λιβάδι είναι και το πιο πράσινο τμήμα του νησιού.

Ιδιαίτερα επιβλητικό είναι το Ενετικό Κάστρο, που στέκει αγέρωχο στη μια άκρη του νησιού, ενώ στην Αστυπάλαια βρίσκεται και το μοναδικό στον κόσμο βρεφικό νεκροταφείο.

Πάμε να δούμε αναλυτικά τι αξίζει να δεις και να κάνεις στο νησί σε τρεις ημέρες;

Ημέρα Πρώτη

Να επισκεφθείς τους οικισμούς της Αστυπάλαιας, το Βαθύ και τη Μαλτεζάνα (Ανάληψη), ενώ αξίζει και μια στάση για φωτογραφία στο Στενό, τη μικρή λωρίδα γης που πρέπει να διασχίσεις για να φτάσεις στην Ανάληψη.

Η Μαλτεζάνα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος οικισμός της Αστυπάλαιας, και το Βαθύ είναι το μικρότερο και πιο απομακρυσμένο μέρος. Εκεί, η ησυχία που επικρατεί, θα σε γαληνέψει, πραγματικά. Ταυτόχρονα, μυρωδιές από φρέσκο ψάρι που ψήνεται στα κάρβουνα κυριαρχούν, ενώ ο Καλυμνιώτης ψαράς θα σου διηγηθεί ιστορίες από το νησί, αλλά θα σου μιλήσει και για το πόσο τον στιγμάτισε ο χαμός ενός αδελφικού φίλου-καπετάνιου.

Στο δρόμο σου θα συναντήσεις την παραλία Αγριλίδι, ένα μικρό φυσικό στολίδι.

Μια στάση αξίζει να κάνεις και στην Καστελάνα, την πρώην ιταλική βάση και το δεύτερο υψηλότερο σημείο του νησιού, για να απολαύσεις μια πανοραμική θέα, αλλά και για να γεμίσουν τα μάτια σου από το απέραντο μπλε.

Η περιήγησή σου θα ολοκληρωθεί με τον πιο νόστιμο τρόπο στο ταβερνάκι «Αλμύρα» στην Ανάληψη. Ο Δημήτρης κάνει τα «μαγικά» του και σε υποδέχεται με τις πιο υπέροχες γεύσεις, που κινούνται σε μεσογειακές, με γκουρμέ τσαχπινιές. Να ζητήσεις οπωσδήποτε το μεζέ του ναύτη, την μπρουσκέτα με το μελανούρι, ενώ μην παραλείψεις να ζητήσεις- αυτό είναι εκτός καταλόγου- το φιλέτο μπαρμπούνι με ξύσμα λεμονιού, λάδι, αλάτι και πιπέρι.

Στην επιστροφή, και καθώς η ημέρα οδεύει προς το τέλος της, σου προτείνω να περπατήσεις στα σοκάκια της Χώρας, για μια ακόμη γεύση αγνής ομορφιάς. Πανέμορφες και πολύχρωμες γωνιές, παραδοσιακά σπίτια, και βουκαμβίλιες που «ντύνουν» με το έντονο χρώμα τους τα λευκά τείχη.

Και μετά, να σταθείς λίγο περισσότερο στους οκτώ μύλους που θα συναντάς συχνά και που αποτελούν, άλλωστε, χαρακτηριστικό του νησιού. Αρχικά, οι μύλοι ήταν 12 και σήμερα σώζονται οι οκτώ. Κάποιοι φιλοξενούν πολιτιστικά δρώμενα.

Ο ένας, μάλιστα, λειτουργεί ως δανειστική βιβλιοθήκη με ξένα βιβλία, τα οποία δωρίζουν επισκέπτες του νησιού. Υπεύθυνη για τη βιβλιοθήκη είναι η κυρία Στέλλα, Θεσσαλονικιά, που ήρθε πριν 30 χρόνια στο νησί ως δασκάλα κι έμεινε εκεί. Απέναντι διαγώνια θα δεις και την βιβλιοθήκη με τα ελληνικά βιβλία, η οποία διαθέτει και παλαιές εκδόσεις βιβλίων.

Ημέρα Δεύτερη

Η ημέρα μας ξεκίνησε με ένα καλό πρωινό, όπως και την πρώτη, άλλωστε. Χειροποίητα εδέσματα, από τοπικά και παραδοσιακά προϊόντα του τόπου, μάς έδωσαν δύναμη για τη συνέχεια.

Φτάσαμε στο εκκλησάκι του Αη Γιάννη και από εκεί θα κάναμε πεζοπορία 30-40 περίπου λεπτών, έχοντας ως στόχο την αναζωογονητική βουτιά την ομώνυμη παραλία, την οποία προσεγγίζεις είτε έτσι, είτε με πλοιάριο. Μαζί μας ήταν ο Τάσος από το «Παρδαλό Κατσίκι», ο οδηγός μας στο μονοπάτι.

Το μονοπάτι ήταν εύκολο, με λίγες προκλήσεις, κατά τη δική μου γνώμη. Όχι τόσο στη δυσκολία, όσο στην αυξημένη προσοχή που πρέπει να έχεις σε ορισμένα κατηφορικά σημεία.

Έπειτα από τη μισάωρη περίπου πεζοπορία υπό το φως του ήλιου, προσεγγίσαμε την παραλία και κάναμε την πολυπόθητη βουτιά. Απολαύσαμε το ιδιαίτερο μπλε χρώμα της θάλασσας, το άγριο τοπίο γύρω από αυτή και λίγο μετά, επιβιβαστήκαμε στο σκάφος του Μιχάλη Μαριάκη, το Astypalea VIP Yachting, το οποίο και μας πήγε σε άλλες γνωστές παραλίες του νησιού.

Καμινάκια, Βάτσες και Άη Γιάννης Ρίχτης. Σημείωσέ τες. Όμορφες παραλίες με αρμυρίκια, ψιλό βότσαλο, σπηλιές και βραχάκια.

Ο Μιχάλης Μαριάκης και το σκάφος του, δημιούργησαν τις ιδανικές συνθήκες για να απολαύσουμε την ημέρα μας. Βουτιές σε κρυστάλλινα νερά, βάρκα που μετέφερε έξω όσους δεν ήθελαν να κολυμπήσουν, πεντακάθαρο και περιποιημένο σκάφος, αλλά και εδέσματα, γιατί όπως και να το κάνεις, η θάλασσα ανοίγει την όρεξη.

Το απόγευμα επιστρέψαμε στη βάση μας και είχαμε την τύχη να φάμε στην ταβέρνα της κυρά Μαρίας, την «Αυστραλία». Πήρε το όνομά της από το σύζυγο, ο οποίος έφυγε παλιά στη μακρινή ήπειρο, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Όταν γύρισε στο νησί, γνώρισε τη Μαρία, την παντρεύτηκε κι έμεινε πια στο νησί.

Η κυρά Μαρία μάς έφτιαξε απίθανα φαγητά. Φοβερή ψαρόσουπα, σκορπίνα και την καλύτερη αστακομακαρονάδα που έχω φάει ποτέ. Μα πως θα μπορούσε να μην είναι έτσι, όμως; Η γυναίκα αυτή βάζει όλο το μεράκι και την αγάπη της σε αυτό που κάνει, και δεν ηρεμεί αν δεν είναι σίγουρη ότι πέτυχε το φαγητό της.

Ημέρα Τρίτη

Η τρίτη και τελευταία ημέρα στην Αστυπάλαια, μας βρήκε στην παραλία Βάτσες, την οποία είχαμε προσεγγίσει με το σκάφος την προηγούμενη ημέρα. Προτείνω και σε σένα να την επιλέξεις οπωσδήποτε. Είναι η αγαπημένη μου- από όσες πρόλαβα να δω. Τέλεια νερά, οργανωμένη χωρίς φασαρία, όμως, με αρμυρίκια και ένα φανταστικό beach bar με lounge μουσική, για καφέ, κοκτέιλς ή σαλάτες. Θα μπορούσα να μείνω εκεί όλη μέρα, έως το βράδυ. Και όπως λένε και οι ντόπιοι, «πάμε στις Βάτσες να βατσάρουμε»! Να σου πω και το καλύτερο. Δεν πιάνει το κινητό. Κανένα σήμα, κανένα wifi. Είσαι εσύ, η παρέα σου και η φύση.

Αργότερα, και ενώ πέσει λίγο ο ήλιος, αξίζει να κανονίσεις μια μικρή ξενάγηση στη Χώρα. Θα δεις το βρεφικό νεκροταφείο, το μοναδικό στον κόσμο, που ανακαλύφθηκε το 1995. Οι ερευνητές βρήκαν 3.000 πήλινα αγγεία με ενταφιασμένα βρέφη μέσα. Λέγεται ότι το αγγείο συμβολίζει τη μήτρα της μητέρας, γι αυτό και τοποθετούσαν τα νεκρά βρέφη εκεί. Ακόμη, δεν υπάρχει σαφής εξήγηση σχετικά με το γιατί επιλέχθηκε αυτό το μέρος για βρεφικό νεκροταφείο, παρά μόνο ποικίλες εικασίες.

Στη συνέχεια, και αφού περιπλανηθείς για ακόμη μια φορά στα λατρεμένα σοκάκια του νησιού, να ανέβεις στο Κάστρο. Εκεί, θα απολαύσεις επιβλητική θέα της Αστροπαλιάς. Μέσα στο ενετικό Κάστρο, υπάρχουν και δυο εκκλησίες, ο ναός του Αγίου Γεωργίου του Γλυκαυλή και ο ναός της Παναγιάς.

Ένα θρησκευτικό μνημείο που ξεχωρίζει, με το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι, και που θεωρείται μια από τις πιο όμορφες εκκλησίες των Δωδεκανήσων, είναι αυτή της Παναγίας της Πορταϊτισσας.

Άλλες παραλίες που πρέπει να επισκεφθείς

Μια εκδρομή που δεν πρέπει να χάσεις (εμείς δυστυχώς δεν προλάβαμε να την κάνουμε) είναι αυτή που σε πάει στα νησάκια Χονδρό, Λιγνό, Αγία Κυριακή, Κουτσομύτι, Κουνούποι και Σύρνα. Πραγματοποιούνται καθημερινά δρομολόγια από εκδρομικά σκάφη προς τα μέρη αυτά.

Που να πας για φαγητό

Επειδή το φαγητό είναι αναπόσπαστο κομμάτι ενός ταξιδιού, ξεκίνα να σημειώνεις τα καλύτερα του νησιού. Ήδη σου έδωσα μια γεύση, αλλά εδώ θα τα βρεις συγκεντρωμένα.

Για θαλασσινές λιχουδιές στην «Αλμύρα» στη Μαλτεζάνα.

Για αστακομακαρονάδα και ψαρόσουπα στην «Αυστραλία»

Για κοκκινιστό κατσικάκι στο «Αγέρι», στους Μύλους

Για μεζέδες στο «Καφενείο Καράι» και χταποδάκι στο «Καφενείο του Μουγγού»

Που να πας για ποτό

Για χαλαρό ποτό με απίστευτη θέα, στο «Κάστρο» και στο «Άρτεμις»

Επίσης για χαλαρό ποτάκι στο «Εν Πλω» στον Πέρα Γιαλό

Για ποτό ή κοκτέιλς σε πιο έντονους ρυθμούς, στο «Μύλο» ή στο «Πανόραμα»

Που να πας για γλυκό

Στο Μελτέμι. Σου προτείνω την γιαουρτόταρτα ή το εκμέκ κανταΐφι εάν θέλεις κάτι ελαφρύ και δροσερό. Βέβαια, κάθε μέρα έχει και διαφορετικά γλυκά, οπότε οι επιλογές σου θα αλλάζουν καθημερινά.

Τοπικά εδέσματα

Χλωρή, τοπικό τυρί, που χρησιμοποιείται και στις σαλάτες. Ξεροτήγανα με μέλι, πουγκιά με μέλι και λαμπροκούλουρα.

Φανταστικά ντόπια χειροποίητα προϊόντα θα βρεις στον «Κέρανθο».

Πώς να πας

Μπορείς να επισκεφθείς την Αστυπάλαια ακτοπλοϊκώς με Blue Star Ferries ή αεροπορικώς.

Πέντε δρομολόγια την εβδομάδα από και προς Πειραιά απ’ ευθείας ή με σύνδεση με Κυκλάδες ή Δωδεκάνησα. Τρία δρομολόγια την εβδομάδα απ’ ευθείας με Κάλυμνο.

Αεροπορικώς, πέντε απ’ ευθείας πτήσεις την εβδομάδα από και προς την Αθήνα και τρεις πτήσεις την εβδομάδα από και προς την Αθήνα από Ρόδο μέσω Λέρου και Κω.

Που να μείνεις

Ο Πέρα Γιαλός είναι η καλύτερη επιλογή. Είναι το παραδοσιακό λιμάνι της Αστυπάλαιας, βρίσκεται στα πόδια της Χώρας και από εδώ ξεκινούν οι καθημερινές εκδρομές στα κοντινά νησάκια. Έχει αρκετά καταλύματα, παραλία με καφέ και μεζεδοπωλεία, ενώ θα βρεις και τη μοναδική τράπεζα που υπάρχει στο νησί.

Η Αστυπάλαια είναι έτσι όπως την περίμενα. Έτσι, όπως όλοι την είχαν περιγράψει, μιας που δε συνάντησα ούτε έναν άνθρωπο που την έχει επισκεφθεί και να μη την έχει αγαπήσει. Είναι από τα νησιά που μαθαίνεις από στόμα σε στόμα, που κρατούν αναλλοίωτο τον αυθεντικό τους χαρακτήρα και που φεύγεις με την υπόσχεση να επιστρέψεις…

*Ευχαριστώ πολύ τον Δήμο Αστυπάλαιας που με προσκάλεσε στο νησί και ιδιαίτερα την αντιδήμαρχο Μαρία Καμπούρη, μια κοπέλα νέα, με αγάπη για τον τόπο της, όρεξη για δουλειά και πάνω από όλα, έναν πολύ ξεχωριστό άνθρωπο.

*Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που έκανα τη διαμονή μας τόσο όμορφη, και ευχαριστώ το Ρούσσο από το Elementi Travel Agency, που ήταν ο υπεύθυνος για τις ασφαλείς και διασκεδαστικές μετακινήσεις μας στο νησί.

*Επειδή πάντα λέω ότι σε κάθε ταξίδι μετρούν πολύ και οι συνοδοιπόροι, Μαρία, Διονυσία, Μάνο και Κώστα, αυτό το ταξίδι δεν θα ήταν το ίδιο ξεχωριστό χωρίς εσάς!

Αστυπάλαια, till we meet again 🙂