Ναι, είναι γεγονός. Μόλις μπει το ταξιδιωτικό μικρόβιο μέσα σου, η «κανονική» σου ζωή θα αλλάξει. Πολύ, λίγο, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι θα αλλάξει. Πιο συγκεκριμένα, εσύ θα αλλάξεις. Και όλα τα καθημερινά πράγματα ή δραστηριότητες που έκανες θα σου φαίνονται βαρετά. Θα μετατραπούν ξαφνικά στο διάλειμμά σου, μιας που στο μυαλό σου η κυρίαρχη σκέψη θα είναι το πότε θα ξαναφύγεις.

Η ρουτίνα θα αρχίσει να σε κουράζει. Θα θέλεις μεν να γυρνάς σε αυτήν, αλλά μόνο μετά από κάποιο ταξίδι, με το σκεπτικό να ξαναφύγεις.

Εμένα, ας πούμε, όλο αυτό με έχει αλλάξει. Έχει αλλάξει τον τρόπο που σκέφτομαι. Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν τελικά αυτό που ζω μου είναι αρκετό. Μήπως δεν είναι; Μήπως θέλω κάτι διαφορετικό; Μήπως θέλω να γυρίσω όλο τον κόσμο και μετά να πω “ωραία, τώρα είμαι έτοιμη να επιστρέψω στη βάση μου”; Είμαι εγώ η περίεργη που ακόμη το σκεπτικό “δουλειά-σπίτι-παιδί-οικογένεια” δεν υπάρχει στο πλάνο μου;

Η «νορμάλ» ζωή σου, λοιπόν, θα αλλάξει. Πάμε να δούμε τους λόγους που το επιβεβαιώνουν αυτό;

1. Θα σου λείπει να ακούς ξένες γλώσσες γύρω σου. Αυτό που ακούς διάφορες ομιλίες και προσπαθείς να μαντέψεις ποιας χώρας είναι. Επιστρέφοντας στον τόπο σου, θα ακούς μόνο τη μητρική σου. Και αν κάποια στιγμή ακούσεις κάτι διαφορετικό, θα ξαφνιάζεσαι!

2. Θα σου λείπει να δοκιμάζεις νέες γεύσεις, νέες κουζίνες. Θα τα καταλαβαίνεις όλα στον κατάλογο και δεν θα ρωτάς τον σερβιτόρο «τι είναι αυτό», «τι είναι εκείνο» και δεν θα περιμένεις με την ίδια ανυπομονησία το πιάτο σου.

3. Στα ταξίδια δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ημέρες εξόδου. Είναι Δευτέρα και θέλεις να βγεις; Το κάνεις. Δεν περιμένεις να είναι Παρασκευή ή Σάββατο. Η κάθε ημέρα είναι η ημέρα που ΕΣΥ θέλεις να είναι. Μακριά από κουτάκια.

4. Προφανώς και δεν θα έχεις την γνώριμη και αγαπημένη δικαιολογία να τρως ό,τι και όσο θέλεις, επειδή είσαι σε ταξίδι.

5. Το ξυπνητήρι που χτυπάει κάθε μέρα, ακριβώς την ίδια ώρα, θα αρχίσει να σε κουράζει. Πολύ.

6. Γενικώς θα αρχίσει να σε κουράζει η ρουτίνα. Οι καθημερινές, σταθερές δραστηριότητες θα αρχίσουν να σε κουράζουν ψυχικά.

7. Θα σου λείπουν πολύ οι φίλοι σου ανά τον κόσμο και θα λατρεύεις να μαθαίνεις νέα τους. ‘Αλλωστε, αυτοί οι φίλοι είναι οι άνθρωποι που μπορεί σήμερα να είναι Ελβετία, σε ένα χρόνο Νέα Υόρκη και σε τρία χρόνια, ποιος ξέρει;! Όπου τους βγάλει!

8. Θα αρχίσεις να αναζητάς ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πάθος. Μόνο αυτοί είναι της φιλοσοφίας «πάμε ένα διήμερο εκεί;», «ναι», «τέλεια, σήμερα κλείνουμε εισιτήρια». Χωρίς πολλές αναλύσεις.

9. Θα σου λείπουν οι περιηγήσεις και τα ψώνια στις τοπικές αγορές/ καταστήματα. Τώρα δηλαδή τι; Θα κλείνεσαι στα mall της πόλης;

10. Σχετικά με αυτά τα κουτάκια που σου ανέφερα πριν; Ναι, αυτά από τον κοινωνικό περίγυρο, η στενομυαλιά, οι προκαταλήψεις, τα ‘πρέπει’, τα χρονικά όρια… Όλα αυτά θα σε κουράσουν σε βαθμό που δεν φανταζόσουν καν.

11. Το σημαντικότερο στο άφησα για το τέλος. Θα αρχίσεις να προβληματίζεσαι. Για το αν τελικά η ζωή που θέλεις να κάνεις είναι αυτή που έχεις μάθει να κάνεις. Θα περνάς τον χρόνο σου σκεπτόμενος επόμενα ταξίδια και κάνοντας σχετικά πλάνα. Τη στιγμή που το μισό facebook παντρεύεται και κάνει παιδιά και όλος ο κόσμος γυρίζει γύρω από το ‘που θα γίνει η τελετή’, ‘που θα γίνει η βάφτιση’, ‘πόσους να καλέσω’, ο δικός σου κόσμος είναι ακόμη έξω και σε περιμένει. Όχι ότι εσύ δεν θέλεις να κάνεις παιδιά. Αλλά πώς θα τα φέρεις σε αυτό τον κόσμο, όταν δεν τον ξέρεις καν ακόμη;! Όχι ότι εσύ δεν θέλεις να βρεις τον ‘έναν’. Αλλά πώς θα τον βρεις εάν δεν έχεις ανοίξει τα μάτια σου να δεις τι γίνεται εκεί έξω; Να δεις τι γίνεται και πως ζει ο κόσμος έξω από τα σύνορα; Έξω από τα σύνορα της χώρας σου και έξω από τα δικά σου, τα προσωπικά σύνορα.

Τι λες; Ταυτίζεσαι με κάποιον από τους λόγους;

Κράτα το