12 λογοι που με κανουν να θελω να ειμαι travelgirl (και γιατι πρεπει να γινεις και εσυ travel

Σήμερα, που λες, θα σου μιλήσω για τους λόγους που με κάνουν να θέλω να ταξιδεύω. Από μικρή, όπως σου έχω εξηγήσει σε προηγούμενο post, ταξιδεύω. Γιατί με το ταξίδι αισθάνεσαι πραγματική ελευθερία, γνωρίζεις άλλους ανθρώπους, άλλους πολιτισμούς, άλλες θρησκείες, γιατί γεμίζεις εικόνες και γιατί αλλάζεις και εσύ. Λίγο κάθε φορά. Αυτά, στα έχω πει όμως και δεν θα τα περιορίσω σε ένα απλό bullet point. Είναι, για μένα, οι σημαντικότεροι λόγοι. Έρχεσαι κοντά με άλλες κουλτούρες, σπας πιθανές προκαταλήψεις σου, μαθαίνεις τον εαυτό σου. Παρακάτω, ακολουθεί μια λίστα με επιπλέον λόγους. Ενδεικτικούς. Γιατί ποτέ δεν θα τους εξαντλήσω όλους! Κάθε μέρος, κάθε ταξίδι, κάθε εμπειρία, κάθε φορά, μου δίνει ακόμη έναν λόγο, και ακόμη έναν και πάει λέγοντας.

Είμαι travelgirl επειδή:

1. Ακόμη και τα μικρά καθημερινά πράγματα μπορεί να μετατραπούν σε περιπέτεια. Όπως το να ψάχνεις ταξί στο Λονδίνο τα ξημερώματα, να περπατάς στην αντίστοιχη Ερμού της Κωνσταντινούπολης (Istiklal) και να κινδυνεύεις να σε πατήσει αυτοκίνητο, να βλέπεις το ξενοδοχείο σου στις Βρυξέλλες, αλλά να μην μπορείς να το προσεγγίσεις με το αυτοκίνητο γιατί οι δρόμοι πάνε όπως να’ναι και να καταλήγεις να κάνεις γύρους ξανά και ξανά.
2. Μου αρέσει να χάνομαι. Γενικώς χάνομαι εγώ βέβαια, ακόμη και στην Αθήνα, αλλά όταν ταξιδεύω το επιδιώκω. Γιατί μόνο έτσι ανακαλύπτεις μικρούς θησαυρούς . Το παραδοσιακό καφενείο με τα ξύλινα τραπεζάκια σε ένα στενό στην Κωνσταντινούπολη, το τέλειο μαγαζάκι με τα κοσμήματα κάπου στο Bellagio της Ιταλίας, η σούπερ γιαγιά στο Πήλιο με το μαγαζάκι που τα είχε όλα, το βιβλιοπωλείο στη Μύκονο όπου βρήκα την πιο υπέροχη κάρτα γενεθλίων.
3. Ταξιδεύω όλο τον χρόνο. Όταν κάθομαι να γράψω μια ιστορία για ένα μέρος, ταξιδεύω πάλι σε αυτό. Και χωρίς να πάρω άδεια.
4. Το μεγαλύτερό μου όνειρο είναι να δουλεύω από οπουδήποτε αλλού εκτός γραφείου. Και ούσα #travelgirl μπορεί και να τα καταφέρω. Ναι, ναι, ξέρεις, έχω στο μυαλό μου την εικόνα της σκεπτικής δημοσιογράφου που γράφει για τις ταξιδιωτικές εμπειρίες της σε ένα ταβερνάκι πάνω στη θάλασσα ή σε κάποιο σαλέ με τζάκι. Τι; Αυτά συμβαίνουν μόνο στη φαντασία; Μπορεί. Αλλά ποιος βάζει φρένο στα όνειρα;!
5. Δεν ξεμένω ποτέ από ιστορίες. Όντας #traveller πάντα θα έχεις κάτι να διηγηθείς, μια εμπειρία να μοιραστείς. Θα μιλάς για την κοπέλα που σε βοήθησε να σηκωθείς τότε που είχες πέσει στην Πράγα εξαιτίας του πάγου στους δρόμους, για τον ταξιτζή στη Βαρκελώνη με τον οποίο έκανες εξάσκηση στα ισπανικά σου και του είπες γεμάτη περηφάνια ‘mas despacio por favor’ (πιο αργά παρακαλώ) επειδή μιλούσε γρήγορα ή για τους (ταλαντούχους) νεαρούς μουσικούς που έπιασες κουβέντα ένα βράδυ στη Ρόδο, έμαθες ότι σπουδάζουν στο εξωτερικό και τα καλοκαίρια τραγουδούν σε νησιά.
6. Απολαμβάνω τόσο πολύ τη διαδικασία ταξίδι! Οργάνωση, εισιτήρια, χάρτες, ξενοδοχεία, μέσα μεταφοράς. Απολαμβάνω να ταξιδεύω με το αυτοκίνητο και να τσιμπολογάω κάτι (ε, road trip χωρίς τσιμπολόγημα και καφέ δεν είναι roadtrip). Πιο πολύ όμως απολαμβάνω να «χάνομαι» στο αεροπλάνο. Τα λατρεύω τα αεροπλάνα. Το έχω στο μυαλό μου ως το μόνο μέρος που για λίγες ώρες δεν θα σε βρει κανείς. Είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Και αυτό ανέκαθεν με γοήτευε. Αυτό και η διαδικασία απογείωσης. Από μικρό παιδί το καλύτερό μου σημείο ήταν η ώρα της απογείωσης. (σου λύνω και την απορία του ονόματος του blog μου:) )
7. Ταξιδεύοντας κάνεις φίλους και έχεις λόγο να επισκεφτείς τόσα μέρη του κόσμου!
8. Ο χρόνος περνά και τον καταλαβαίνω. Πόσες φορές έχεις πει ενώ είσαι στο γραφείο «μα καλά, πώς πέρασε έτσι η ώρα κι ακόμη δεν έχω κάνει σχεδόν τίποτα!»; Όταν ταξιδεύεις η ώρα θα περνά, αλλά θα έχεις κάνει τόσα πολλά! Στο τέλος της ημέρας, θα αποκοιμιέσαι σκεπτόμενος ΟΛΑ αυτά που έκανες και είδες.
9. Θέτεις νέους στόχους. Δικός μου στόχος (χωρίς να βάζω ορίζοντα) είναι ένα μεγάλο ταξίδι μόνη μου. Ο εαυτός μου και εγώ. Θα γελάσουμε, θα τσακωθούμε, αλλά το σημαντικότερο, θα μάθουμε ο ένας τον άλλον.
10. Είναι ο μόνος τρόπος να πειστώ να δοκιμάσω γεύσεις που δεν θα δοκίμαζα ποτέ. Στο Λονδίνο πριν χρόνια έφαγα σούσι για πρώτη φορά και το αγάπησα. Στις Βρυξέλλες δοκίμασα για πρώτη φορά στα 28 μου χρόνια μύδια. Εξακολουθούν να μην με τραβούν, αλλά τα δοκίμασα. Γενικώς, τα ταξίδια σου βγάζουν έναν άλλο εαυτό, θέλεις να δοκιμάζεις τα πάντα, να γεύεσαι την πόλη!
11. Βιώνω πράγματα εντελώς διαφορετικά! Που αλλού, ας πούμε, θα χορέψεις στην κεντρική πλατεία υπό τους ήχους βιολιών, αν όχι στην πλατεία του Σαν Μάρκο στη Βενετία; Για ποιον άλλο λόγο θα αποφασίσεις να κάνεις εξόρμηση χριστουγεννιάτικα με παγετό και να πας σε ένα σπίτι που δεν έχει νερό και θέρμανση; Πόσο εύκολο είναι να φιλήσεις ένα δελφίνι αν όχι στο Ντουμπάι;
12. *Τελευταίος και σημαντικότερος*. Έτσι δεν χρειάζομαι κανέναν ψυχολόγο για όσα με προβληματίζουν. Χρειάζομαι απλά έναν καλό travel agent! Ισχύει. Το ταξίδι είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία. Απλά!

Λοιπόν, τι λες; Θα γίνεις traveller;!