
5 ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΜΠΑΝΓΚΟΚ, ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ
Όταν πραγματοποιώ ένα μεγάλο ταξίδι, και ειδικά ένα τόσο ιδιαίτερο ταξίδι, μου παίρνει αρκετό καιρό για να γράψω σχετικό κείμενο. Και έχω καταλήξει στο τι φταίει. Είναι τόσες πολλές οι εικόνες που έχω στο μυαλό μου, τόσα τα συναισθήματα και οι εμπειρίες και τόσα όλα αυτά που θέλω να σου μεταφέρω, που φοβάμαι ότι θα τα περιορίσω στο χαρτί. Νιώθω ότι δεν θα καταφέρω να σου μεταφέρω τις δυνατές αυτές εικόνες και στιγμές.
Συγκεκριμένα, όταν με ρωτούν «πώς ήταν η Μπανγκόκ;», δυσκολεύομαι να απαντήσω, γιατί οι εντυπώσεις μου δε χωρούν σε λίγες φράσεις. Ωστόσο, συμπυκνώνω όλα όσα θέλω να πω με τη φράση «ένας τόπος γεμάτος αντιθέσεις».
Η «Πόλη των Αγγέλων», όπως μεταφράζεται το όνομά της στα ελληνικά, είναι μια σύνθεση πραγμάτων. Οι ρυθμοί είναι έντονοι, η πόλη χαοτική, ο πλούτος συνυπάρχει με τη φτώχεια και οι ουρανοξύστες με τα σπίτια-παράγκες. Από τη μια θα δεις τον υπέργειο και από την άλλη τα τουκ-τουκ. Οι λεωφόροι και οι σύγχρονοι δρόμοι συνυπάρχουν με τα κανάλια και όλα αυτά μαζί συνθέτουν μια πόλη γεμάτη γεμάτη αντιθέσεις. Αυτή είναι και η έκφραση που αντιπροσωπεύει καλύτερα όλα όσα θα διαβάσεις στο παρακάτω-ομολογουμένως αρκετά μεγάλο- κείμενο, με υπέροχες, όμως, φωτογραφίες.
Η Μπανγκόκ αποτελεί τόπο διαμονής πολλών εθνικοτήτων και τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη. Παράλληλα, διαθέτει έναν από τους υψηλότερους δείκτες ατμοσφαιρικής ρύπανσης παγκοσμίως, γι’αυτό μην απορήσεις εάν βλέπεις στο δρόμο ανθρώπους με προστατευτική μάσκα στο πρόσωπο. Επίσης, ο σεξοτουρισμός στην Ταϊλάνδη αποτελεί ολόκληρη βιομηχανία, πολλή κερδοφόρα.
Χάος, κίνηση, απίθανες αγορές, τοπία που θυμίζουν ζούγκλα, sex shows, μασάζ, ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και πολιτισμός, φιλόξενοι άνθρωποι. Πάμε να γνωρίσουμε τη Μπανγκόκ μέρα με τη μέρα;
Ημέρα Πρώτη
Ευτυχώς, στο ταξίδι αυτό δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με το jetlag. Στη Νέα Υόρκη, θυμάμαι, μου πήρε δυο ημέρες για να συνηθίσω την αλλαγή της ώρας. Στη Μπανγκόκ, δεν είχα κανένα θέμα. Αφού λοιπόν φτάσεις στο ξενοδοχείο σου και τακτοποιηθείς λίγο, πήγαινε για ένα χαλαρωτικό και απολαυστικό μασάζ! Οι τιμές είναι απίστευτα χαμηλές. Γενικά η ζωή είναι πολύ φτηνή εκεί. Το μασάζ σκέψου κοστίζει γύρω στα έξι με επτά ευρώ την ώρα (δεν θα ξεπεράσει τα δέκα, ανάλογα με το τι θέλεις να κάνεις), ενώ σημεία για μασάζ θα βρεις κυριολεκτικά σε κάθε γωνία. Το ξενοδοχείο μου ήταν στη Sukhumvit Soi 10, σε πολύ καλό σημείο. Σε λιγότερο από δέκα λεπτά με τα πόδια (και πολύ λέω) ήμουν σε στάση του Skytrain. Η Sukhumvit είναι ένας τεράστιος και ο πλέον κεντρικός δρόμος και το Soi είναι ουσιαστικά κάτι σαν μικρότεροι δρόμοι.
Μετά το μασάζ, φαγητό φυσικά. Το ταϊλανδέζικο είναι μια από τις αγαπημένες μου κουζίνες και όπως καταλαβαίνεις, το pad thai (noodles με αυγό, τόφου και σερβίρεται είτε με κρέας εότε με γαρίδες) και η tom yum (καυτερή σούπα), κλασικά εδέσματα του τόπου, είχαν σχεδόν καθημερινά την τιμητική τους. Επέλεξα ένα ταβερνάκι (αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι) κοντά στην αγορά Pat Pong Night Market. Λέγεται Silom Seafood restaurant. Πλαστικά τραπέζια και καρέκλες και τα θαλασσινά σε κοινή θέα.
Μετά από το φαγητό, πήγα μια βόλτα στην αγορά Pat Pong. Υπαίθρια αγορά, με κάθε λογής αντικείμενο. Πραγματικά, μπορείς να βρεις ό, τι θέλεις! Και φυσικά, να κάνεις παζάρι. Οι τιμές θα ξεκινούν από 500 thai baht (το τοπικό νόμισμα). 500 baht ισοδυναμούν με περίπου 13 ευρώ. Μπορείς, άνετα, μα πολύ άνετα, πίστεψέ με, να ρίξεις την τιμή στα 100 baht, στα τρία ευρώ δηλαδή. Είναι μέχρι να μπεις στο κλίμα. Μια τρέλα και εκεί! Bars, άνθρωποι να σε «τραβολογούν» για να δεις sex shows κι εγώ να είμαι ενθουσιασμένη που βρίσκομαι εκεί και να διαλέγω ελεφαντάκια για τους φίλους μου στην Αθήνα.
Κάπου εκεί, ολοκληρώθηκε η πρώτη ημέρα. Η επόμενη θα είχε πρωινό εγερτήριο και θα ήταν άκρως ενδιαφέρουσα.
Ημέρα Δεύτερη
Έτοιμη για το Grand Palace, που βρίσκεται σε ένα νησί του ποταμού Chao Praya. Το Μεγάλο Παλάτι, το συγκρότημα αυτό κτιρίων, ξεκίνησε να χτίζεται το 1782. Το Βασιλικό Ανάκτορο, ένα κομψοτέχνημα, αποτελούσε παλαιότερα τη βασιλική κατοικία, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται για ειδικές και επίσημες τελετές. Το Μεγάλο Παλάτι διακρίνεται για τη μεγαλοπρέπεια και την επιβλητικότητά του. Η αρχιτεκτονική του θα σε συνεπάρει. Ψηφιδωτά, χρυσές κορυφές και έντονα χρώματα συνθέτουν ένα πραγματικά ιδιαίτερο σύνολο.
Στο σύμπλεγμα αυτό κτιρίων βρίσκεται και ο Ναός του Σμαραγδένιου Βούδα. Να μπεις μέσα στο Ναό, γιατί η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερη, διαφορετική. Στη συνέχεια, θα δεις την Αίθουσα του Θρόνου και τη Βασιλική Κατοικία.
Δίπλα στο Μεγάλο Παλάτι βρίσκεται και ο Ναός του Ξαπλωμένου Βούδα (The Reclining Buddha). Ο επικλινής Βούδας έχει μήκος 46 μέτρα και ύψος 15 μέτρα.
Αφού ολοκληρώσεις την επίσκεψή σου εκεί, αξίζει να κάνεις μια βόλτα στο κανάλι Thonburi. Ή μάλλον, δεν αξίζει απλά. Επιβάλλεται. Θα διασχίσεις το κανάλι με long tail boat (μια πολύχρωμη βάρκα), θα περάσεις μέσα από μια, ας το πούμε, ζούγκλα, και θα δεις μια εντελώς διαφορετική μορφή ζωής. Σπίτια-παράγκες και ανθρώπους να απλώνουν ρούχα. Για την ακρίβεια, θα δεις την πως ζούσαν οι άνθρωποι κάποτε. Δεν θα πιστεύεις ότι λίγο μετά θα βρεθείς ανάμεσα σε ουρανοξύστες. Σου είπα, είναι η πόλη των αντιθέσεων!
Και μετά την εν λόγω βόλτα, η οποία είμαι σίγουρη ότι θα σου μείνει αξέχαστη, σειρά έχει το Jim Thomson House. Το σπίτι αυτό ανήκε στον αμερικανό επιχειρηματία Jim Thomson, ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στην παγκόσμια ζήτηση για το ταϊλανδέζικο μετάξι και στην αξιοποίησή του. Εξαφανίστηκε μυστηριωδώς σε ταξίδι του στη Μαλαισία και οι ντόπιοι έχουν διαμορφώσει το σπίτι σε μουσείο και σου κάνουν μια μικρή περιήγηση σε αυτό.
Εάν θέλεις να επισκεφθείς και ένα πολυκατάστημα, τότε το MBK είναι η επιλογή σου. Σίγουρα θα βρεις κάθε λογής πράγματα και σε πολύ καλές τιμές. Αλλά αυτό που αξίζει περισσότερο, είναι να πας στον όροφο με τα είδη τεχνολογίας. Οι λάτρεις των gadgets θα βρουν τον παράδεισό τους. Διαθέτει τα πάντα, τα πάντα όμως, σε υπερβολικά χαμηλές τιμές. Θήκες κινητών, ipad με ένα ή δύο ευρώ, καλώδια usb, φορτιστές, ό,τι μα ό,τι σχετικό μπορεί να σκεφτείς! Επίσης, υπάρχουν και διάφορα μαγαζάκια που πωλούν πασμίνες από μετάξι, thai silk, το οποίο είναι διάσημο εκεί.
Ημέρα Τρίτη
Την τρίτη, λοιπόν, ημέρα θα κάνεις απίστευτα πράγματα. Αρχικά, καλό είναι να ξυπνήσεις νωρίς και να ξεκινήσεις για τα Floating Markets, Damnoen Saduak. Είναι περίπου μια ώρα δρόμος από τη Μπανγκόκ και μετά τις 10 το πρωί αρχίζει η κοσμοσυρροή. Αν φτάσεις εκεί κατά τις 9, θα απολαύσεις την πλωτή αγορά με ελάχιστο κόσμο. Τι να σου περιγράψω… Άλλος κόσμος! «Μαγαζάκια» πάνω στο νερό ή μέσα σε βάρκες, πωλούν αντικείμενα, σουβενίρ και είναι εξοπλισμένα για μαγείρεμα! Ρύζι με μάνγκο (sticky rice with mango), καρύδες, παγωτό καρύδα, φρούτα, noodles. Εσύ εάν θελήσεις κάτι (και σε συμβουλεύω να πάρεις κάτι, να το ζήσεις) θα πεις στον βαρκάρη σου να προσεγγίσει τη βάρκα-μαγαζάκι που θέλεις. Είναι απίστευτο θέαμα. Ακόμη κι όταν τα κανάλια γεμίζουν από κόσμο και οι βάρκες περνούν κολλητά η μια με την άλλη, το θέαμα είναι μοναδικό.
Μετά από δυο ώρες νομίζω περίπου, και πριν τη διάσημη γέφυρα Bridge on the River Kwai, στην ευρύτερη περιοχή Kanchanaburi βρίσκεται ένα elephant sanctuary. Ο ελέφαντας στην Ταϊλάνδη είναι εθνικό σύμβολο, θεωρείται ιερό ζώο. Στο συγκεκριμένο μέρος, μέσα σε μια απίστευτη φύση, οι υπεύθυνοι προσέχουν τους ελέφαντες, τους έχουν ελεύθερους και όχι δεμένους ή κάτι τέτοιο, και μάλιστα, υπάρχει κι ένα ιερό, στο οποίο απαγορεύεται να φωτογραφηθείς αγκαλιά με κάποιον κτλ. Γενικά, μας είπαν ότι η ευημερία του ελέφαντα έχει αρχίσει και πλήττεται, λόγω κακής οικολογίας, έλλειψης καθαρού νερού και μη κατάλληλων συνθηκών γενικά.
Η «δική» μου ελεφαντίνα άκουγε στο όνομα Diduk και ήταν μικρή, γύρω στα 12. Οι ελέφαντες, να ξέρεις, έχουν μέσο όρο ζωής όσο και ο άνθρωπος περίπου. Την τάισα μπανάνες και μετά πήγαμε βόλτα στο ποτάμι. Όταν ανέβηκα πάνω της, είχα άγχος μη την πονέσω. Οι υπεύθυνοι, φυσικά, μου είπαν «Μαρία, ζυγίζει τόνους, όχι απλά δεν πονάει, ούτε καν αισθάνεται την παρουσία σου». Λογικό! Σε ενημερώνω ότι το ύψος του ελέφαντα είναι αρκετά μεγάλο και θα σου πάρει λίγο μέχρι να νιώσεις άνετα. Στο ποτάμι, η εμπειρία ήταν υπέροχη. Δεν πίστευα ότι βρισκόμουν σε εκείνο το μέρος στην Ασία, εκείνη τη στιγμή, αντίκριζα τη φύση και βίωνα εκείνη την εμπειρία. Ήταν από τις στιγμές, που απλά θέλεις να μείνεις λίγο μόνος σου και να κοιτάς τριγύρω. Θα ακολουθήσει ξεχωριστό post για εκεί.
Φεύγοντας από εκεί, πήγα στη Γέφυρα του Ποταμού Κβάι (Bridge on the River Kwai). Η γέφυρα αυτή είναι διάσημη για την ιστορία της και είναι γνωστή και ως «γέφυρα του θανάτου». Για την κατασκευή της βρήκαν το θάνατο χιλιάδες άνθρωποι και αιχμάλωτοι πολέμου και αξίζει να σταθείς για λίγο εκεί.
Αφού επιστρέψεις στη Μπανγκόκ (ένα τρίωρο περίπου θα χρειαστείς) ξεκουράσου λίγο και μετά πήγαινε στη Soi Cowboy. Είναι ένας δρόμος σαν την Red Light District του Άμστερνταμ. Εκεί χτυπά η καρδιά της Μπανγκόκ, της νυχτερινής Μπανγκόκ (και όχι μόνο εκεί) και θα βρεις μπαρ, μέρη για μασάζ, αλλά και strip shows.
Ημέρα Τέταρτη
Σήμερα θα κινηθούμε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς. Δε μπορείς να πεις, οι προηγούμενες ημέρες ήταν γεμάτες. Σήμερα, λοιπόν, ξεκίνα την ημέρα σου με ένα foot massage (είπαμε, έξι ευρώ η μια ώρα) και μετά πήγαινε προς το Terminal 21. Πρόκειται για εμπορικό, αλλά δυο όροφοι είναι αφιερωμένοι στο φαγητό. Εκεί, σκέψου, έφαγα ταιλανδέζικο σε ένα φανταστικό εστιατόριο, εξεπλάγην κι εγώ η ίδια!
Αργότερα, να πας στο restaurant-bar Vertigo, το οποίο βρίσκεται στο ξενοδοχείο Banyan Tree. Εκπληκτική θέα της πόλης, εκπληκτική όμως, με τη συνοδεία υπέροχης μουσικής και έναστρου ουρανού. Έχεις καλύτερο;
Αξίζει να μετακινηθείς και με τουκ-τουκ, το ανοιχτό ταξί, για να δεις πως είναι. Να διαπραγματευτείς από πριν την τιμή, αν και γενικά, οι διαδρομές μέσα στην πόλη είναι πολύ οικονομικές, της τάξης των τριών ευρώ. Βέβαια, δε σου προτείνω να χρησιμοποιείς συνέχεια το τουκ-τουκ, λόγω της ρύπανσης.
Η ημέρα σου ας ολοκληρωθεί με μια βόλτα στην Khao San Road, άλλος ένας δρόμος στον οποίο χτυπά η νυχτερινή καρδιά της πόλης. Αμέτρητα μπαρ και μαγαζάκια. Εκεί, θα βρεις και πλανόδιους με έντομα, ακρίδες, σκορπιούς και άλλα. Τηγανιτά όλα. Εγώ προφανώς και δεν έφαγα. Μπορεί να έχω ανοίξει τους ορίζοντές μου στο φαγητό, αλλά η συγκεκριμένη επιλογή δε σου προσφέρει καμία γευστική εμπειρία. Αν τώρα θέλεις να το κάνεις, go for it! Η φωτογραφία, εάν δεν φας κάτι, χρεώνεται ένα αστείο ποσό.
Και εκεί επικρατεί χάος! Πολύς κόσμος, μουσικές, φασαρία. Υπάρχει, όμως, ένα μπαρ, που κάνει τη διαφορά. Θυμίζει νησί, έχει ζωντανή μουσική και φανταστικά κοκτέιλς.
Ημέρα Πέμπτη
Την Πέμπτη και τελευταία ημέρα την αφήνω ελεύθερη! Η αλήθεια είναι ότι είδες ένα μεγάλο μέρος της Μπανγκόκ και ότι πάνω από τέσσερις ημέρες ίσως είναι περιττό να μείνεις. Μπορείς, βέβαια, να επισκεφθείς άλλη μια αγορά, όπως η Train market, να ψάξεις να βρεις όμορφα σουβενίρ για τους φίλους, να κάνεις μασάζ ή απλά να περιπλανηθείς στην πόλη και να ρίχνεις διεισδυτικές ματιές στην κουλτούρα των ανθρώπων! Να ανακαλύψεις ωραία μέρη για φαγητό ή μπαράκια. Να είναι δηλαδή, μια εντελώς χαλαρή ημέρα.
Χρήσιμες πληροφορίες
- Να κάνεις συνάλλαγμα εκεί, αφού φτάσεις. Εδώ, μπορείς να βρεις thai baht μόνο σε ανταλλακτήρια και η προμήθεια που ζητούν είναι πολλή μεγαλύτερη σε σχέση με αυτή που θα βρεις στη Μπανγκόκ.
- Να κάνεις πολύ, μα πολύ, παζάρι στην Ταϊλάνδη, στις αγορές. Σου λένε 500 baht; 100 να λες εσύ. Trust me!
- Δεν χρειάζεσαι βίζα για να πας για ολιγοήμερες διακοπές. Το διαβατήριό σου μόνο, να είναι ανανεωμένο με ισχύ πάνω από έξι μήνες.
- Προτού μπεις σε ταξί ή σε τουκ τουκ, να συμφωνείτε στην τιμή.
- Το τουκ τουκ έχει πλάκα, αλλά μια φορά είναι αρκετή. Όπως προανέφερα, η ατμόσφαιρα δεν είναι και η πιο καθαρή!
- Η περίοδος που ενδείκνυται να επισκεφτείς την Ταϊλάνδη είναι από το Νοέμβριο έως και τον Φεβρουάριο. Έχει ζέστη, ίσως συννεφιά ανά διαστήματα. Ωστόσο, στα ταξί και τους κλειστούς χώρους, τα air condition λειτουργούν στο φουλ! Να έχεις πάντα κάτι μαζί σου, ένα ψιλό πουλοβεράκι ή μια πασμίνα. Για τους ντόπιους, οι 20 βαθμοί είναι ό,τι για μας οι 39!
- Επίσης, προφανώς όταν επισκεφθείς ναούς ή άλλα ιερά σημεία, θα πρέπει να φοράς κάτι κάτω από το γόνατο και να έχεις καλυμμένο το πάνω μέρος του σώματος εάν είσαι γυναίκα, ενώ οι άντρες θα πρέπει να φορούν μακριά βερμούδα κάτω από το γόνατο.
Και κάπως έτσι, αποχαιρέτησα την πόλη αυτή των αντιθέσεων και πέταξα για Πουκέτ! Πες μου, δε σε συνεπήραν οι εικόνες;
Μείνε συντονισμένος για τη συνέχεια!