5 ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ, ΤΗ ΡΟΔΟ!
Ρόδος. Το μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων. Και να πως βρέθηκα εκεί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά!
Η Ρόδος είχε ανέκαθεν σημαντική στρατηγική σημασία, λόγω της κομβικής γεωγραφικής της θέσης, ανάμεσα στη Δύση και στην Ανατολή. Διέθετε ισχυρά τείχη, τα οποία υπέστησαν ζημιές εξαιτίας μεγάλου σεισμού και που αποκαταστάθηκαν σχετικά σύντομα, ωστόσο. Ένας ιδιαίτερα σημαντικός ιστορικός σταθμός του νησιού είναι η κατάκτησή του το 1309 από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη. Η Ρόδος πολιορκήθηκε πολλές φορές, και από τους Οθωμανούς, το 1912 την κατέλαβαν οι Ιταλοί και το 1949 τα Δωδεκάνησα ενώθηκαν με την Ελλάδα.
Η Παλαιά Πόλη της Ρόδου, στην οποία υπάρχουν 11 πύλες, έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO ως μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και αποτελεί μνημείο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής!
Το Παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου (ή αλλιώς Καστέλο) , αποτελεί το σημαντικότερο μνημείο της περιόδου των Ιπποτών.
Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι η Ρόδος κρύβει πολύ σημαντική και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ιστορία, την οποία αξίζει να θυμηθείς και να γνωρίζεις προτού την επισκεφτείς! Άλλωστε, οι “ιπποτικές” φυσιογνωμίες θα ξεπετιούνται μπροστά σου, όταν περιπλανιέσαι στην Παλιά Πόλη!
Πάμε στα δικά μας τώρα!
Οι γονείς μου αγαπούν πολύ τη Ρόδο και την επιλέγουν για τις διακοπές τους τα τελευταία πέντε χρόνια. Απολαμβάνουν τις επιλογές που προσφέρει το νησί και αγαπούν τον συνδυασμό αυτό, του παλαιού στοιχείου με το νέο. Έτσι λοιπόν, τα τελευταία τρία χρόνια, επισκέπτομαι το νησί και εγώ και ο αδερφός μου (βέβαια στη Ρόδο έχουμε βρεθεί και παιδάκια ακόμη, όπου ο μπαμπάς μάς έκανε περιπλάνηση στο Κάστρο) καθιερώνοντας μια «οικογενειακή αξία».
Βρέθηκα λοιπόν και φέτος στο Νησί των Ιπποτών, για πέντε ημέρες και επισκέφθηκα ξανά τα γνώριμα πια “στέκια”! Ας τα δούμε μαζί!
Ξεκινώ από τις παραλίες, φυσικά!
Ομολογώ ότι χωρίς να έχω πάει σε όλες τις παραλίες της Ρόδου, η “αδυναμία” μου είναι η Λαδικού. Στην περιοχή Λαδικού, βρίσκεται ο διάσημος κολπίσκος του Άντονι Κουίν, Anthony Quinn’s Bay και ακριβώς απέναντι ο κολπίσκος Πλάκα. Η Πλάκα είναι πιο ήρεμη σε σχέση με τον Άντονι Κουίν, και εξίσου γραφική. Η αλήθεια είναι ότι οι ξαπλώστρες που βρίσκονται στην παραλία του “κινηματογραφικού αστέρα” είναι η μια δίπλα στην άλλη και επικρατεί ένας συνωστισμός. Λίγο παραπέρα θα έλεγα ότι είναι καλύτερα, αφού υπάρχει περισσότερη άνεση και η υπεύθυνη είναι μια ευγενέσταστη κυρία, πρόθυμη να σε εξυπηρετήσει.
Την ξέρεις την ιστορία με τον Άντονι Κουίν, ε; Ο ηθοποιός, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας “Τα κανόνια του Ναβαρόνε“, αγάπησε το νησί και θέλησε να αγοράσει τον πανέμορφο κολπίσκο, με σκοπό να δημιουργήσει ένα διεθνές σημείο συνάντησης κινηματογραφιστών, αλλά και καλλιτεχνών. Η ελληνική κυβέρνηση θέλησε να τιμήσει τον κινηματογραφικό αστέρα, έδωσε το όνομά του στον κολπίσκο και συμφωνήθηκε να παραχωρηθεί στον Κουίν έναντι συμβολικού ποσού. Η αγορά στη συνέχεια ακυρώθηκε, μια κίνηση που έκανε τον διάσημο ηθοποιό να ορκιστεί να μην επισκεφτεί ποτέ ξανά τη Ρόδο. Το θέμα έφτασε μέχρι τον Άρειο Πάγο και αποτέλεσε ένα σημείο “αγκάθι” για την οικογένεια Κουίν.
Και οι δυο κολπίσκοι διακρίνονται για τα υπέροχα νερά τους. Όσο πιο βαθιά τόσο πιο ωραία τα χρώματα!
Άλλη παραλία που αξίζει να επισκεφτείς είναι η Αφάντου. Είναι μεγάλης έκτασης με ωραία νερά. Θα σου πω την αλήθεια, από τις αγαπημένες μου δεν είναι, καθώς εγώ είμαι λάτρης των πιο μικρών και “μαζεμένων” παραλιών. Οφείλω, ωστόσο, να αναγνωρίσω, ότι αντικειμενικά είναι πολύ ωραία θάλασσα, με καθαρά νερά! Καλό θα είναι βέβαια να αποφεύγεις να πας τις Κυριακές. Παράλληλα, επειδή ακριβώς είναι μεγάλης έκτασης, θα βρεις σίγουρα ένα ήρεμο σημείο για να διαβάσεις το βιβλίο σου, χωρίς φασαρία!
Άλλη παραλία που θα σου προτείνω, γιατί κινείται στα δικά μου γούστα, είναι ο Άγιος Παύλος στη Λίνδο. Επίσης γραφικό σημείο με καταγάλανα νερά. Στα αρνητικά (γιατί πρέπει να τα λέμε κι αυτά) η υπερβολικά ακριβή τιμή στην ενοικίαση ξαπλώστρας και ο κακός (και ακριβός) καφές του καφέ-εστιατορίου δίπλα. Σε πολύ ωραίο σημείο μεν, πάνω στη θάλασσα, να προσέχουμε και την σχέση ποιότητας-τιμής δε!
Μιας που είμαστε στη Λίνδο, να σου πω ότι πρέπει να ανέβεις το Κάστρο και να θαυμάσεις τη θέα. Αλλά, επειδή η Λίνδος είναι υπερβολικά ζεστή, να επιλέξεις να το κάνεις αυτό αφού πέσει ο ήλιος. Και οπωσδήποτε να περιπλανηθείς στα πλακόστρωτα σοκάκια και να χαζέψεις στα μαγαζάκια. Κλασικές αξίες! Επίσης, αν θέλεις και μια πιο ντόπια “γεύση” να πας στο Λαογραφικό Μουσείο, όπου θα βρεις κεραμικά και κεντήματα.
Μιλώντας για γραφικά στενάκια, δυο λέξεις έρχονται στο μυαλό. Παλιά Πόλη! Το Παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου στέκει επιβλητικό και μαγνητίζει τα βλέμματα! Τις βόλτες στα πλακόστρωτα στενάκια της Παλιάς Πόλης δεν θα τις βαρεθείς ποτέ και να σου πω εδώ, ότι αυτή η Πόλη είναι ανώτερη από αυτή της Μάλτας. Στο κείμενο για το ταξίδι στη Μάλτα σου είχα αναφέρει ότι θυμίζει Ρόδο. Ε, η Ρόδος είναι πραγματικά πιο γραφική, με πολύ πιο ιδιαίτερο και αυθεντικό χαρακτήρα, σε σχέση με τα στενά της Mdina. Επίσης, κτίρια της Παλιάς Πόλης στεγάζουν σήμερα μουσεία!
Ένα άλλο ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο της Παλιάς Πόλης, είναι ο συνδυασμός του παλαιού με το νέο. Ένα “ιπποτικό” περιβάλλον από τη μια, ένα σύγχρονο και εμπορικό στίγμα, από την άλλη. Μαγαζάκια με κάθε λογής αντικείμενα παντού και αυτά που ξεχωρίζω εγώ είναι όσα φτιάχνουν ιδιαίτερα πραγματάκια. Από ξύλινα αντικείμενα, μέχρι πρωτότυπα κοσμήματα και ζωγραφικές σε μέταλλο!
Στη Ρόδο έχω πάει και μικρότερη, δημοτικό ήμουν νομίζω. Και είχαμε επισκεφτεί με τους γονείς μου την κοιλάδα με τις πεταλούδες. Ακόμη έχω εικόνες από εκεί! Εικόνες στο μυαλό μου και εικόνες από εκείνες, τις παραδοσιακές, θυμάσαι, με τις κλασικές φωτογραφικές μηχανές (και την αγωνία να τις εμφανίσεις και να δεις πως βγήκαν, κάθε φορά)! Πολύχρωμες πεταλούδες, πράσινο παντού και ρυάκια. Και εγώ να ποζάρω με ένα πράσινο καπελάκι πάνω σε ένα βραχάκι. Αξίζει να πας! Η Κοιλάδα βρίσκεται περίπου 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου.
Που να πας για φαγητό
Και κάπου εδώ, λέω να σου πω τις στάσεις του δικού μου γευστικού ταξιδιού. Οι επιλογές μας για φαγητό στη Ρόδο είναι σταθερές και δεν μας έχουν απογοητεύσει ποτέ. Ξεκινάμε;
1. Μανώλης, Φαληράκι. Ταβέρνα με εξαιρετικό και προσεγμένο φαγητό! Τα δικά μου αγαπημένα πιάτα, τα ντολμαδάκια και το πιπεράτο φιλέτο.
2. Mandala, Παλιά Πόλη. Ατμοσφαιρικός χώρος με χρώμα και ιδιαίτερο στιλ, διακρίνεται για τις μακαρονάδες του και έχει και πιάτα ημέρας (και πολύ ωραίες μπρουσκέτες)!
3. Γκρινιάρης, Νέα Πόλη. Εντελώς απλό, με τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο, ο Γκρινιάρης έχει λίγα πιάτα, κινείται σε θαλασσινές γεύσεις, και είναι όλα υπέροχα! Είναι ένα πολύ μικρό μαγαζάκι, που το χειμώνα, από ότι μας έλεγε ο ιδιοκτήτης, γίνεται κουτουκάκι, ένας θαμώνας παίρνει μια κιθάρα και κάπως έτσι, γίνονται όλοι οι πελάτες μια παρέα!
4. Για φρέσκο ψάρι στον Αβάντη, στην Αφάντου. Ωραίος χώρος και προσεγμένες γεύσεις!
5. Σκέφτομαι το αν πρέπει να σου προτείνω και το Ακταίον για γλυκό. Φέτος με απογοήτευσε λίγο, το καταίφι που δοκίμασα ήταν κάπως σκληρό. Έως και πέρυσι όμως, ήμουν απόλυτα ικανοποιημένη! Επειδή λοιπόν, ίσως πρόκειται για τυχαίο γεγονός, να πας και να μου πεις τα δικά σου σχόλια!
Η Ρόδος έχει πολλά ακόμη να δεις και να κάνεις. Μπορείς να πας στο Πρασονήσι, που έχει γίνει και αγαπημένος προορισμός windsurfers και στο Μανδράκι με την ωραία θέα! Επίσης, για εσένα που είσαι και culture lover, να ενημερωθείς για τα ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα που φιλοξενεί το νησί. Από εκθέσεις έως και συναυλίες!
Και φυσικά, να μην παραλείψω να σου πω ότι μπορείς να κάνεις και μονοήμερες εκδρομές στη Σύμη, το Καστελλόριζο, τη Χάλκη και την Τήλο!
Λοιπόν, τι λες; Πάμε Ρόδο;!